Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα υποστηρίζουν  τις υγειονομικές αρχές της χώρας με επιδημιολογική επιτήρηση, ιατρική περίθαλψη, απολύμανση σημείων νερού και σπιτιών, καθώς και δραστηριότητες εκπαίδευσης και ενημέρωσης των κοινοτήτων. Οι Γιατροι Χωρίς Σύνορα είναι έτοιμοι να βοηθήσουν το Υπουργείο Δημόσιας Υγείας με μια μελλοντική εκστρατεία εμβολιασμού στις περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο.

Η επιδημία χολέρας που κηρύχθηκε στις 9 Αυγούστου από το Υπουργείο Δημόσιας Υγείας του Νίγηρα έχει ως αποτέλεσμα 4.283 κρούσματα σε έξι περιοχές της χώρας και έχει στοιχίσει τη ζωή σε 144 άτομα. Αν και ο αριθμός των περιστατικών χολέρας μειώνεται σε ορισμένες περιοχές, περισσότερη βοήθεια πρέπει να συνεχίσει να φθάνει ώστε να σπάσει η αλυσίδα μετάδοσης της νόσου σε μέρη όπου εντοπίζονται ενεργές συρροές.

«Αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε επιδημία μεγάλης κλίμακας. Οι κίνδυνοι εξάπλωσης της νόσου αυξάνονται ως αποτέλεσμα της έλλειψης πόσιμου νερού και της κακής υγιεινής, ιδιαίτερα τώρα που βρισκόμαστε στην εποχή των βροχών», λέει ο Souleymane Ba, συντονιστής επείγουσας παρέμβασης στο Zinder, μια περιοχή του νότιου Νίγηρα.

Εκτός από την αυξημένη επιδημιολογική επιτήρηση στις περιοχές όπου εργάζονται, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα  ξεκίνησαν την επείγουσα παρέμβαση τον Ιούλιο στην περιοχή Zinder, μετά την αναφορά των πρώτων περιστατικών χολέρας στο νοσοκομείο Magaria. Η γρήγορη εξάπλωση της χολέρας σε ομάδες πληθυσμού σε ολόκληρη τη χώρα οδήγησε τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα να κλιμακώσουν την υποστήριξή τους στις περιοχές Tahoua, Niamey και Maradi. Το Μaradi είναι σήμερα η περιοχή που έχει πληγεί περισσότερο, με 2381 καταγεγραμμένα περιστατικά.

Σε αυτές τις τέσσερις περιοχές, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν στήσει 15 κέντρα και μονάδες θεραπείας της χολέρας, έχουν δημιουργήσει σημεία ενυδάτωσης διά του στόματος σε χωριά και υποστηρίζουν αρκετές τοπικές υγειονομικές αρχές με υλικοτεχνική υποστήριξη και ιατρικές προμήθειες. Μέχρι στιγμής, οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα έχουν περιθάλψει περισσότερους από 1.770 ασθενείς.

«Στόχος της παρέμβασής μας είναι να μειώσουμε τον αριθμό των κρουσμάτων και των θανάτων που συνδέονται με αυτή την επιδημία», εξηγεί ο Ba. «Σπάμε την αλυσίδα μετάδοσης μέσω του έγκαιρου εντοπισμού των ανθρώπων που μπορεί να έχουν προσβληθεί από χολέρα, της απομόνωσης και της ιατρικής φροντίδας των ασθενών, της ευαισθητοποίησης των κοινοτήτων σχετικά με την επιτήρηση και τα προληπτικά μέτρα, όπως το πλύσιμο των χεριών και των τροφίμων».

Η χολέρα εξαπλώνεται μέσω του δέρματος, του νερού και των τροφίμων που έχουν μολυνθεί από τα κόπρανα των μολυσμένων ανθρώπων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα συνεχίζουν τις προσπάθειές τους για την απολύμανση των σημείων παροχής  νερού και των σπιτιών σε περιοχές που έχουν πληγεί από την επιδημία. Αν και η ασθένεια μπορεί να προληφθεί με μια μεγάλη επένδυση σε συστήματα ύδρευσης και υγιεινής, έως και 140.000 άνθρωποι πεθαίνουν από αυτήν κάθε χρόνο σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ).

Οι λίμνες με στάσιμο νερό που δημιουργήθηκαν από τις πλημμύρες του προηγούμενου έτους και οι φετινές έντονες βροχοπτώσεις έχουν αποδειχθεί το ιδανικό περιβάλλον για την αναπαραγωγή των κουνουπιών. Αυτό έχει οδηγήσει  σε έναν φαύλο κύκλο ασθενειών. Ο αριθμός των ασθενών με ελονοσία στον Νίγηρα αυξήθηκε κατά 42%, από τον Ιανουάριο έως τον Αύγουστο του 2020, την ίδια περίοδο φέτος. Αυτή είναι μια από τις συννοσηρότητες που επηρεάζουν τους ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία για χολέρα.

Φέτος, η κάλυψη των αναγκών σε προμήθειες και προσωπικό για την αντιμετώπιση της επιδημίας είναι ιδιαίτερα δύσκολη λόγω του μεγάλου αριθμού των περιοχών που επλήγησαν σε ολόκληρη τη χώρα. Αυτό, παράλληλα με την κορύφωση  του υποσιτισμού και της ελονοσίας, ασκεί επί του παρόντος μεγάλη πίεση στο ιατρικό σύστημα του Νίγηρα, όσον αφορά το υγειονομικό προσωπικό και τη δυνατότητα ιατρικής περίθαλψης.

«Στην περιοχή Zinder, ο αριθμός των ασθενών με χολέρα έχει αρχίσει να μειώνεται χάρη σε μια γρήγορη παρέμβαση, συμπεριλαμβανομένων τόσο των ιατρικών όσο και των κοινοτικών παραγόντων, η οποία μας επέτρεψε να περιορίσουμε τον αριθμό των συρροών», λέει ο Ba. «Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να διατεθούν περισσότεροι πόροι από όλους τους εταίρους των υγειονομικών αρχών, ιδιαίτερα για να σπάσει η αλυσίδα μετάδοσης εντός των χωριών και των περιοχών που πλήττονται από την ασθένεια».

Κατά τη διάρκεια μιας επιδημίας, ο εμβολιασμός στις πληγείσες περιοχές αποτελεί συμπληρωματική ενέργεια μαζί με την ιατρική περίθαλψη, την ευαισθητοποίηση και τις δραστηριότητες που αφορούν ύδρευση, υγιεινή έτσι ώστε να σταματήσει η εξάπλωση της νόσου. Είναι ο συνδυασμός όλων των μέτρων που θα επιτρέψουν στον Νίγηραr να ξεπεράσει την επιδημία. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα παραμένουν  έτοιμοι να στηρίξουν  το Υπουργείο Δημόσιας Υγείας με μια εκστρατεία εμβολιασμού στις περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο.

 Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εργάζονται στον Νίγηρα από το 1985 και υποστηρίζουν το Υπουργείο Δημόσιας Υγείας με παρεμβάσεις σε επιδημίες και φυσικές καταστροφές, όπως οι πλημμύρες. Οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα παρέχουν επί του παρόντος πρόσβαση  σε δωρεάν υγειονομική περίθαλψη για τα πιο ευάλωτα άτομα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στις περιοχές Agadez, Diffa, Tillabéri, Zinder και Maradiregions. Βασίζοναι στις ιατρικές ανάγκες και παρέχουν πείθαλψη χωρίς διάκριση φυλής, θρησκείας ή πολιτικών πεποιθήσεων.

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα προχώρησαν σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες για να συμμορφωθούν με το αίτημα της Υπηρεσίας για τις Οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών της Αιθιοπίας (ACSO), για την πλήρη αναστολή όλων των ιατρικών και ανθρωπιστικών προγραμμάτων για περίοδο τριών μηνών, ενώ συνεχίζεται η έρευνά τους. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, οι ασθενείς έλαβαν εξιτήριο από τις κλινικές των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι σε αυτές τις περιοχές να μείνουν με ακόμη πιο περιορισμένη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη. Περίπου 1.000 άτομα από το ντόπιο προσωπικό της χώρας βρίσκεται σε ετοιμότητα στο σπίτι, ενώ σχεδόν όλο το διεθνές προσωπικό έχει εγκαταλείψει τη χώρα.

Το πρώτο εξάμηνο του 2021, στις τέσσερις περιοχές όπου οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν πλέον αναστείλει τις δραστηριότητές τους, οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα παρείχαν σε 212.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά διαγνώσεις στα εξωτερικά ιατρεία, σε 3.900 άτομα παρείχαν εξειδικευμένη φροντίδα, σε 3.300 άτομα συνεδρίες ψυχικής υγείας και βοήθησαν 1.500 γυναίκες στον τοκετό.

Η εντολή αναστολής της ιατρικής και ανθρωπιστικής μας βοήθειας έρχεται σε μια εποχή κατά την οποία οι ανθρωπιστικές ανάγκες στην Αιθιοπία είναι τεράστιες, με εκατομμύρια ανθρώπους να χρειάζονται τροφή, νερό, στέγη και πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη σε ολόκληρη τη χώρα.

Στις περιοχές όπου οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δεν μπορούν πλέον να βοηθήσουν, στο δυτικό και βορειοδυτικό Tigray, η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά επισφαλής και ασταθής για τους ανθρώπους, καθώς και για τις ομάδες που προσπαθούν να παράσχουν βοήθεια για να σώσουν ζωές. Ανησυχούμε επίσης για την κατάσταση των προσφύγων από το Νότιο Σουδάν στην περιοχή της Gambella, των ανθρώπων που πλήττονται από βία ή πάσχουν από ξεχασμένες τροπικές ασθένειες όπως το δάγκωμα φιδιού και το Kala Azar στην περιοχή Amhara, καθώς και για τα άτομα με απίστευτα περιορισμένη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη στην περιοχή της Σομαλίας.

Επιπλέον, έχουν περάσει τρεις μήνες από τη στυγερή δολοφονία των συναδέλφων μας Yohannes, Maria και Tedros στις 24 Ιουνίου, και οι συνθήκες  θανάτου τους είναι ασαφείς και κανείς δεν έχει αναλάβει ακόμη την ευθύνη. Μετά τον θάνατό τους, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έλαβαν την οδυνηρή αλλά αναγκαία απόφαση να αναστείλουν τις δραστηριότητές τους στις κεντρικές και ανατολικές ζώνες του Tigray (Abi Adi, Adigrat και Αxum) και συνεχίζουν να συνεργάζονται με τις αρμόδιες αρχές για να ενημερώνονται σχετικά με την έρευνα που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Ενώ ζητήθηκε από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα να αναστείλουν τις δραστηριότητές τους σε συγκεκριμένες περιοχές, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα συνεχίζουν να προσφέρουν ιατρικές και ανθρωπιστικές υπηρεσίες στις περιοχές: Addis Ababa, Guji (Oromia), Southern Nations, Nationalities and People’s Region (SNNPR), και στο νοτιοανατολικό Tigray.

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εργάζονται στην Αιθιοπία εδώ και 37 χρόνια, παρέχοντας σε συνεργασία με τις αρχές της Αιθιοπίας σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο, ιατρική βοήθεια σε εκατομμύρια ανθρώπους που πλήττονται από συγκρούσεις, επιδημίες, καταστροφές ή έχουν περιορισμένη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη. Όλες οι δράσεις μας καθοδηγούνται από τις ανθρωπιστικές αρχές: ανθρωπιά, ανεξαρτησία, ουδετερότητα και αμεροληψία. Παρά τις τρέχουσες αυτές προκλήσεις όσον αφορά στην ικανότητά μας να παρέχουμε ιατρική και ανθρωπιστική βοήθεια, παραμένουμε προσηλωμένοι στις κοινότητες που στηρίζουμε σε ολόκληρη τη χώρα και στον συνεχή διάλογο με τις αρμόδιες κυβερνητικές αρχές για την άρση της αναστολής και την επανέναρξη των δράσεων μας το συντομότερο δυνατόν.

Η προβολή θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου στις 18.00 στον κινηματογράφο Δαναό Ι (Λεωφόρος Κηφισίας 109, ΜΕΤΡΟ Πανόρμου).

Πόλεμος, επείγουσες κρίσεις, πανδημίες. Οι εργαζόμενοι στην ανθρωπιστική δράση έχουν συνηθίσει να εργάζονται στα πιο διαφορετικά και ακραία περιβάλλοντα του πλανήτη. Ωστόσο, λίγοι από αυτούς τολμούν να διεισδύσουν στον κόσμο των προσωπικών τους συναισθημάτων. Σε αυτό το ντοκιμαντέρ, 40 εργαζόμενοι των Γιατρών Χωρίς Σύνορα και οι αγαπημένοι τους κάνουν ακριβώς αυτό: μιλούν χωρίς επιφυλάξεις για τον κίνδυνο, τη δέσμευση, την πρώτη αποστολή, τα βαθύτερα συναισθήματα, το πάθος, την επιστροφή στο σπίτι και τις ανείπωτες εμπειρίες που έχουν βιώσει.

Το ντοκιμαντέρ «ΕΓΩΙΣΤΕΣ» πραγματεύεται την απόλυτη δέσμευση και αφοσίωση των εργαζομένων στον ανθρωπιστικό χώρο στον ίδιο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Διερευνά, όμως, και το κατά πόσο είναι εγωιστική μία τέτοια επιλογή. Ο καθένας ξεχωριστά μοιράζεται τα συναισθήματα και τις εμπειρίες του.

Δεν είναι όμως μόνο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι που καταθέτουν τη μαρτυρία τους. Οι άνθρωποι με τους οποίους μοιράζονται τη ζωή τους αφηγούνται επίσης τη δική τους ιστορία. Πώς είναι η ζωή μαζί τους όταν επιστρέφουν από το πεδίο, αλλά και χωρίς αυτούς, όταν βρίσκονται σε αποστολή.

Ο Αντώνης Καφετζόπουλος έγινε η φωνή των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για αυτή την ταινία και το αποτέλεσμα είναι ένα πρωτότυπο ντοκιμαντέρ που ρίχνει φως στον εσωτερικό κόσμο των εργαζομένων στον ανθρωπιστικό χώρο, μια βουτιά στον βαθύτερο εαυτό τους.

Η προβολή του ντοκιμαντέρ γίνεται στο πλαίσιο της επετείου των 50 χρόνων από την ίδρυση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. 50 χρόνια ιατρικής ανθρωπιστικής δράσης σε εστίες πολέμου, σε χώρες που έχουν υποστεί φυσικές καταστροφές και σε περιοχές που μαστίζονται από επιδημίες.

Μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ θα ακολουθήσει συζήτηση.

Είσοδος ελεύθερη με προκράτηση εδώ.

Διάρκεια ντοκιμαντέρ: 55’’

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Stéphane Santini – Géraldine André – Laurence Hoenig – Pierre-Yves Bernard

Παραγωγή: Philippe Santini – Anthony Zanta – Laurent Dethes Angéline Julien – Thierry Cottin – Jean-Christophe Prégevole – Lucille Favre – Fanny Hostettler – Eveline Meier – Juliette Blume – Florence Dozol – Nora Teylouni

Αφήγηση: Αντώνης Καφετζόπουλος

Μετάφραση: Έλενα Χρηστοπούλου

Συγχρονισμός Υποτίτλων: Γεωργία Τσισμετζόγλου 

Με τη συμμετοχή των Γιατρών Χωρίς Σύνορα | © Aftermedia 2020

Το 27ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας θα πραγματοποιηθεί από τις 22 Σεπτεμβρίου έως τις 3 Οκτωβρίου 2021.

Για διαρκή ενημέρωση και περισσότερες πληροφορίες, συντονιστείτε στα site του aiff.gr και του cinemagazine.gr και στις σχετικές σελίδες στα social media: Facebook AIFF, Instagram, Twitter.  

Το 27o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας έχει ενταχθεί στο ΠΕΠ Αττικής 2014-2020 και συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης. Πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. 

Γενικές οδηγίες

H είσοδος, σύμφωνα με τα ισχύοντα υγειονομικά πρωτόκολλα, επιτρέπεται σε όσους/ες έχουν εμβολιαστεί, νοσήσει (έως 6 μήνες από τη διάγνωση) και έχουν πραγματοποιήσει αρνητικό rapid τεστ αντιγόνου εντός 48 ωρών, σε περίπτωση που δεν έχουν εμβολιαστεί.

Για την είσοδο των θεατών θα ελέγχεται:
– το πιστοποιητικό εμβολιασμού / νόσησης ή rapid τεστ και
– ταυτοπροσωπία με επίδειξη ταυτότητας, διαβατηρίου ή διπλώματος οδήγησης.          

H χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική σε όλες τις σειρές αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια της προβολής.

Το νέο κέντρο –φυλακή παρουσιάζεται ως μία θετική εξέλιξη για πρόσφυγες, αιτούντες άσυλο και μετανάστες. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι ένας δυστοπικός εφιάλτης που θα συμβάλει στην απομόνωση και στον περαιτέρω επανατραυματισμό τους.

«Πόσο προκλητικό είναι το γεγονός ότι ενώ βλέπουμε τι συμβαίνει σε χώρες όπως το Αφγανιστάν, η ΕΕ και η Ελλάδα είναι απασχολημένες με τα εγκαίνια μιας νέας φυλακής για αιτούντες άσυλο, πρόσφυγες και μετανάστες στο νησί της Σάμου. Μπορεί τα συρματοπλέγματα στο νέο κλειστό κέντρο να είναι καινούργια και γυαλιστερά, αυτό όμως δεν μπορεί να παρουσιάζεται ως βελτίωση. Είναι το τέλειο παράδειγμα για το πόσο εγκληματικές είναι οι ευρωπαϊκές πολιτικές για τη μετανάστευση – κρατούν και εγκλωβίζουν ανθρώπους που ξέφυγαν από τη βία, τιμωρώντας τους επειδή θέλουν απλώς να είναι ασφαλείς» τονίζει ο επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στη Σάμο, Γιώργος Καραγιάννης.

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εργάζονται στη Σάμο από τον Οκτώβριο του 2015. Τα τελευταία χρόνια παρέχουν υπηρεσίες ψυχολογικής υποστήριξης σε θύματα βίας και σεξουαλικής βίας και υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας σε γυναίκες. Παράλληλα, παρέχουν υπηρεσίες ύδρευσης και υγιεινής στον πληθυσμό που διαμένει έξω από το Κέντρο Yποδοχής και Ταυτοποίησης στο Βαθύ.

Το σκηνικό είναι πολύ γνωστό για τον Mohammed. Τις τελευταίες εβδομάδες, η Hala έχει ήδη χειρουργηθεί πέντε φορές.

Στις 14 Ιουλίου 2021, ο Mohammed προσευχόταν στο σπίτι του στο Beit Lahia, μια γειτονιά βόρεια της πόλης της Γάζας, όταν ξαφνικά άκουσε την κόρη του να ουρλιάζει.

Έτρεξε έξω, αλλά η Hala δεν ήταν πουθενά. Είχε διασχίσει το δρόμο μπροστά από το σπίτι της και την χτύπησε ένα αυτοκίνητο.

Ένας γείτονας που ήταν μάρτυρας του ατυχήματος είπε στον Mohammed ότι η Hala μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και του έδωσε το τηλέφωνο του οδηγού.

Η μονάδα όπου μεταφέρθηκε η Hala ήταν ήδη υπερπλήρης και δεν διέθετε τα απαραίτητα φάρμακα για τη φροντίδα της.

Η πληγή της ήταν περίπλοκη και είχε αρχίσει να μολύνεται. Χρειαζόταν θεραπεία την οποία το ανεπαρκές και υπερφορτωμένο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης της Γάζας δεν είχε την ικανότητα να της προσφέρει.

Έτσι, η Hala παραπέμφθηκε σε ειδική μονάδα επανόρθωσης άκρων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο νοσοκομείο Al-Awda.

Από τον Ιούνιο του 2020, η μονάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Al-Awdahas περιέθαλψε παιδιά με σοβαρά τραύματα που παραπέμφθηκαν σε αυτήν από νοσοκομεία του Υπουργείου Υγείας.

Στόχος αυτών των παραπομπών είναι να μειώσουν την πίεση που ασκείται στα δημόσια νοσοκομεία, τα οποία αγωνίζονται να καλύψουν τις τακτικές χειρουργικές ανάγκες από τότε που η πανδημία COVID-19 έφτασε στη Γάζα.

Μέχρι στιγμής, 234 παιδιά έχουν λάβει εξειδικευμένη φροντίδα άκρων στη μονάδα.

Όταν ο Μοχάμεντ έφτασε στην Αl-Awda, ενημερώθηκε από τους γιατρούς ότι το δεξί πόδι της Hala  είχε συνθλιβεί όταν το αυτοκίνητο την χτύπησε.

«Όταν την είδα, έπαθα σοκ» λέει. «Δεν είχα φανταστεί ότι ο τραυματισμός της θα ήταν τόσο σοβαρός.»

Μεγάλες ανοιχτές πληγές όπως της Hala είναι επιρρεπείς σε λοιμώξεις. «Έφτασε στο νοσοκομείο Al-Awda με μία βαθιά πληγή», εξηγεί ο Δρ Hafez Abu Khossa, ο οποίος περιέθαλψε τη Hala.

«Καθαρίσαμε την πληγή και πήραμε δείγματα οστών και ιστών για να προσδιορίσουμε από ποια λοίμωξη έπασχε. Αυτό μας επέτρεψε να συνταγογραφίσουμε τον σωστό τύπο και δοσολογία αντιβιοτικών.

 «Στη συνέχεια, εφαρμόσαμε μια μέθοδο για γρήγορη επούλωση της πληγής, ασκώντας αρνητική πίεση (VAC). Τώρα, στόχος μας είναι να θεραπεύσουμε τη λοίμωξη και να αποφύγουμε περαιτέρω μόλυνση πριν εφαρμόσουμε ένα μόσχευμα δέρματος στο πόδι της. Είναι μια μακρά διαδικασία και θα απαιτήσει αρκετές επεμβάσεις».

Η Δρ Khossa επιβεβαιώνει ότι η πληγή της ήταν ιδιαίτερα σοβαρή. «Κάθε αλλαγή των επιδέσμων πρέπει να γίνει στο χειρουργείο με αναισθησία.»

Ενώ οι λοιμώξεις των οστών μπορούν να αντιμετωπιστούν με αντιβιοτικά, η ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά στη Γάζα είναι ευρέως διαδεδομένη.

Αυτό οφείλεται στην κατάχρηση αντιβιοτικών και την πρόσβασή τους χωρίς ιατρική συνταγή στις τοπικές αγορές. Το 2019, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα συνεργάστηκαν με το Υπουργείο Υγείας για την σύσταση ενός μικροβιολογικού εργαστηρίου, το οποίο επιτρέπει στις κλινικές ομάδες να προσδιορίσουν τον ακριβή τύπο βακτηρίων που προκαλούν τη λοίμωξη και ποια αντιβιοτικά τα καταπολεμούν.

Παράλληλα, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα βοηθούν επίσης το προσωπικό υγειονομικής περίθαλψης να κατανοήσει και να βελτιώσει τη συνταγογράφηση και τη χρήση αντιβιοτικών.

Η μεγάλη πιθανότητα ανθεκτικότητας καθιστά τη θεραπεία των λοιμώξεων των οστών τεράστιο εγχείρημα. Η προσέγγιση της ιατρικής ομάδας στο νοσοκομείο της Al-Awda είναι ολιστική και επικεντρώνεται όχι μόνο στην ιατρική περίθαλψη του ασθενούς, όπως η χειρουργική θεραπεία, η φυσιοθεραπεία και η διαχείριση του πόνου, αλλά και στην υποστήριξη των φροντιστών τους, συνήθως ενός στενού συγγενή.

Μια σύμβουλος ψυχικής υγείας συναντιέται τακτικά με τη Hala και την οικογένειά της για να τους βοηθήσει να ξεπεράσουν από αυτή την τραυματική εμπειρία.

Αυτή η προσέγγιση και μια τέτοια εξειδικευμένη θεραπεία είναι σπάνιες στη Γάζα, καθώς οι περισσότεροι ανθρωπιστικοί πόροι και προσπάθειες που γίνονται έχουν στόχο την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, τη θεραπεία τραυματισμών που προέρχονται από εχθροπραξίες ή, πιο πρόσφατα, την αντιμετώπιση της COVID-19.

Κατά συνέπεια, άλλες ανάγκες υγείας, όπως η αντιμετώπιση τραύματος σε παιδιά, συχνά δεν αποτελούν προτεραιότητα.

Στο πλαίσιο της παιδιατρικής φροντίδας δίνεται προτεραιότητα σε περιπτώσεις οξέων τραυμάτων όπως της Hala, και τα παιδιά με χρόνια προβλήματα που προέρχονται από παλιά εγκαύματα και τραύματα ή συγγενείς παθήσεις πρέπει συχνά να περιμένουν πολύ καιρό για θεραπεία.

«Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα  ήδη φροντίζουν ασθενείς με τραύματα, αλλά για να μειωθεί η πίεση στις εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης, διεύρυναν τα κριτήρια εισαγωγής ασθενών και άρχισαν να βλέπουν και ασθενείς με χρόνια προβλήματα που προέρχονται από παλιά εγκαύματα και τραύματα, με πολλά τέτοια περιστατικά στην παιδιατρική», εξηγεί ο Benoit Vasseur, εκπρόσωπος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα  στη Γάζα.

Ένα μήνα μετά την εισαγωγή της στο νοσοκομείο Al-Awda, η πληγή στο πόδι της Hala αρχίζει να επουλώνεται  και τώρα είναι έτοιμη να δεχτεί μόσχευμα δέρματος.

Ο δρόμος για την πλήρη ανάρρωση είναι ακόμα μακρύς, αλλά ο Mohammed χαίρεται που βλέπει την υγεία της  κόρης του να βελτιώνεται.

Αν όλα πάνε καλά, η Hala θα μπορέσει να φύγει από το νοσοκομείο τις επόμενες εβδομάδες. Θα πρέπει να πάρει αντιβιοτικά για λίγο ακόμη για να αντιμετωπιστεί η λοίμωξη, αλλά θα μπορεί να  είναι με την οικογένειά της, η οποία την περιμένει με ανυπομονησία να επιστρέψει επιτέλους σπίτι.

Ένα χρόνο μετά τις υποσχέσεις της ΕΕ για ένα νέο ξεκίνημα στο μεταναστευτικό ζήτημα, Ευρωπαίοι και Έλληνες ηγέτες εξακολουθούν να στερούν από αιτούντες άσυλο, πρόσφυγες και μετανάστες που αναζητούν ασφάλεια στην Ευρώπη την αξιοπρέπειά τους, ενώ το καταστροφικό σχέδιο για την κατασκευή κέντρων που μοιάζουν με φυλακές στα πέντε νησιά του Βορείου Αιγαίου προχωράει.

 «Στην Ελλάδα, το μέλλον μοιάζει πιο δυστοπικό από ποτέ, καθώς όσοι καταφέρνουν να διασχίσουν τη θάλασσα συνεχίζουν να ζουν σε άθλιους καταυλισμούς στα ελληνικά νησιά. Είναι τραγική ειρωνεία το γεγονός ότι καθώς ο κόσμος παρατηρεί τις τελευταίες εξελίξεις στο Αφγανιστάν, η ΕΕ και η Ελλάδα εγκαινιάζουν ένα νέο κέντρο-φυλακή που θα εγκλωβίσει τους πρόσφυγες στο νησί της Σάμου. Αυτή είναι η καλύτερη απόδειξη της σκληρότητας των μεταναστευτικών πολιτικών της ΕΕ», δηλώνει ο Κωνσταντίνος Ψυκάκος, επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Λέσβο.

Οι ασθενείς μας συνεχίζουν να αναφέρουν πως η κατάσταση αναμονής στα νησιά, οι αυθαίρετες και γρήγορες διαδικασίες ασύλου, ο φόβος της απέλασης και οι επισφαλείς συνθήκες διαβίωσης συμβάλλουν στην επιδείνωση της σωματικής και ψυχικής τους υγείας. Τα παιδιά που αναζητούν υποστήριξη ψυχικής υγείας στην κλινική μας στη Λέσβο, συχνά εμφανίζουν συμπεριφορές όπως επιθετικότητα, παραίτηση και δευτερογενή ενούρηση ή παρουσιάζουν καθυστερήσεις στη γνωστική, συναισθηματική και κοινωνική τους ανάπτυξη. Οι άνθρωποι που έχουν βιώσει σημαντικό τραύμα αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην επεξεργασία των πολύ θλιβερών αναμνήσεών τους και εξακολουθούν να νιώθουν φόβο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η διαταραχή μετατραυματικού στρες και τα συμπτώματα της καταθλιπτικής διαταραχής είναι από τα πιο συχνά που παρατηρούν οι ιατρικές μας ομάδες, με ποσοστό εμφάνισης κοντά ή πάνω από 50% στα παιδιά και τους ενήλικες ασθενείς μας.

«H Μόρια δεν διαφέρει από το Καρά Τεπέ. Οι διαδικασίες είναι ίδιες. Είναι το ίδιο σύστημα. Είμαι άρρωστος και νιώθω ότι πηγαίνω από το κακό στο χειρότερο μέρα με τη μέρα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ευρωπαϊκή Ένωση γνωρίζουν τι συμβαίνει σε αυτόν τον επαίσχυντο καταυλισμό, αλλά κανείς δεν μπορεί να μας νιώσει», δήλωσε ο Ali*, ένας επιζών βασανιστηρίων από τη Συρία, ο οποίος βρίσκεται στη Λέσβο ένα χρόνο και έξι μήνες.

«Είμαστε σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Αυτή τη στιγμή, δεν ξέρω αν μπορούμε να αναγνωριστούμε ως αιτούντες άσυλο ή αν θα λάβουμε πάλι απορριπτική απάντηση», δήλωσε η Mariam*, μητέρα ενός δίχρονου κοριτσιού από το Αφγανιστάν που έχει περάσει ήδη δύο χρόνια στη Λέσβο. «Η κόρη μου δεν είχε πάει ποτέ σε πάρκο. Έχουμε προβλήματα με τη λήψη άδειας για να βγούμε έξω από τον καταυλισμό. Το κοριτσάκι μου τείνει να έχει επιθετική συμπεριφορά λόγω αυτών που έχει δει εδώ. Δεν της αρέσει να παίζει, να γελάει, να μιλάει ή να ασχολείται με τις κούκλες», συνεχίζει.

Πρόσφατα, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα στη Λέσβο μεταφέρθηκαν σε μία τοποθεσία κοντά στο Καρά Τεπέ, όπου η ομάδα μας εμβολιάζει παιδιά κατά των κοινών παιδικών ασθενειών και προσφέρει υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας σε γυναίκες. Παράλληλα, συνεχίζουμε να προσφέρουμε φροντίδα ψυχικής υγείας σε παιδιά και ενήλικες στο ιατρείο μας στη Μυτιλήνη.

Καθώς η ανθρωπιστική κρίση εκτυλίσσεται σε πολλά μέρη του κόσμου, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εξακολουθούν να καλούν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ελλάδα και τα ευρωπαϊκά κράτη να εφαρμόσουν πολιτικές που επικεντρώνονται στην προστασία και την παροχή βοήθειας σε πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο αντί να προσπαθούν να αποτρέψουν, να παρεμποδίσουν και να απελάσουν όσους αναζητούν ασφάλεια στην Ευρώπη. Αυτό ξεκινά με το να σταματήσουν να φτιάχνουν κέντρα-φυλακές που θα εγκλωβίζουν ανθρώπους, όπως συμβαίνει στα ελληνικά νησιά και με το να εστιάσουν σε ανθρώπινες και αξιοπρεπείς πολιτικές υποδοχής. Όλες οι δομές στα ελληνικά νησιά πρέπει να έχουν ως μοναδικό σκοπό την παροχή επείγουσας βοήθειας και τη διευκόλυνση της μετεγκατάστασης των νεοαφιχθέντων αιτούντων άσυλο σε ασφαλή κέντρα υποδοχής σε όλη την Ευρώπη.

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα λειτουργούν ένα Κέντρο Θεραπευτικής Σίτισης, μια κλινική για εκτοπισμένους και ένα κέντρο περίθαλψης για COVID-19 στην πόλη Herat.  Ένας Αφγανός  γιατρός των Γιατρών Χωρίς Σύνορα που εργάζεται στην πόλη περιγράφει πώς συνεχίζουμε τη λειτουργία των υπηρεσιών μετά το τέλος των εχθροπραξιών και τις νέες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι υπηρεσίες υγείας στην περιοχή  σήμερα.

Όταν οι εχθροπραξίες πλησίασαν στην πόλη Herat, υπήρχε αρκετός φόβος, οι άνθρωποι ανησυχούσαν. Έτσι ένιωθα κι εγώ, μην γνωρίζοντας τι θα ακολουθήσει στο μέλλον. Όταν ξεκίνησαν οι συγκρούσεις  μέσα στην πόλη πολλοί άνθρωποι φοβήθηκαν και έμειναν σπίτι, αλλά η κατάσταση άλλαξε δραματικά μέσα σε τρεις ώρες και το Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν πήρε τον  έλεγχο της πόλης.

Κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών αρκετοί τραυματίες μεταφέρθηκαν στο τοπικό νοσοκομείο της Herat. Όταν οι άνθρωποι άκουσαν για τα θύματα ή τους βομβαρδισμούς, με τα ποδήλατά τους πήγαν στο νοσοκομείο και είπαν ότι ήθελαν να δώσουν αίμα. Ήταν τόσοι πολλοί αυτοί, που το νοσοκομείο ανακοίνωσε ότι είχαν αρκετά αποθέματα και θα τους καλούσαν σε περίπτωση που χρειάζονταν περισσότερο. Το βρίσκω συναρπαστικό, ότι κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών υπήρχαν άνθρωποι που έτρεχαν στο νοσοκομείο να βοηθήσουν.

Το πρωί, αφότου οι Ταλιμπάν πήραν τον έλεγχο πήγα στο Θεραπευτικό Κέντρο Σίτισης για να βοηθήσω το προσωπικό. Όταν έφτασα στο νοσοκομείο δεν υπήρχαν πολλοί ακόμη εκεί. Οι άνθρωποι δεν ήταν σίγουροι για την κατάσταση που επικρατούσε στην πόλη ή  αν δεχόμασταν ασθενείς. Πρώτα απ’ όλα δώσαμε φαρμακευτική αγωγή σε όλους τους ασθενείς και μετά ενημερώσαμε το προσωπικό ότι η πόλη ήταν προσβάσιμη και ήταν ασφαλές γι αυτούς να έρθουν στη δουλειά τους. Μετά από λίγες ώρες είχαμε όλη την ομάδα μαζί και  συνεχίσαμε να φροντίζουμε τους ασθενείς.

Κάποιοι από τους συναδέλφους μου, μου είπαν ότι όταν έφυγαν από το σπίτι τους για να έρθουν στη δουλειά το πρωί, κάποιοι γείτονες ανησυχούσαν γι’ αυτούς και τους έλεγαν ότι πρέπει να μείνουν σπίτι. Τους εξήγησαν ότι η δουλειά μας είναι να βοηθάμε τους ανθρώπους, και αυτή είναι η στιγμή που χρειάζονται βοήθεια γιατί οι άλλες δομές υγείας είναι κλειστές.  Αρκετό προσωπικό ήρθε με αυτή τη διάθεση και ήταν ωραίο να το βλέπεις.

Πριν από τις εχθροπραξίες είχαμε δεχτεί στο κέντρο 95 υποσιτισμένα παιδιά. Έχουμε μόνο 42 κρεβάτια και παρόλο που προσθέσαμε άλλα 18 δημιουργώντας προσωρινές πτέρυγες σε σκηνές,  είχαμε ξεπεράσει τη χωρητικότητά μας. Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων ο αριθμός μειώθηκε σε περίπου 60 αλλά τα νούμερα  αυξάνονται ξανά, έχουμε δεχθεί περίπου 80 ασθενείς και ο αριθμός τους αυξάνεται μέρα με τη μέρα.

Εμείς λειτουργούμε μια κλινική κοντά στους καταυλισμούς όπου πολλοί εκτοπισμένοι έχουν εγκατασταθεί, ερχόμενοι και από άλλες επαρχίες όπως την Badghis και τη  Farah. Την πρώτη Κυριακή μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν αρκετοί ασθενείς ήρθαν στην κλινική μας καθώς αρκετές οργανώσεις ανέστειλαν τις λειτουργίες τους, είτε για λόγους ασφαλείας είτε γιατί δεν είχαν τη δυνατότητα καταβολής μισθών. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα βρήκαν τρόπο να αποζημιώσουν όλο το προσωπικό και αυτό καθησύχασε τους ανθρώπους και τους γέμισε ελπίδα.

Ξεκινήσαμε να δουλεύουμε αρχικά με δυο γιατρούς, μετά τρεις και τώρα τέσσερις. Κάνουμε διαλογή ασθενών και βλέπουμε πρώτα εκείνους που χρίζουν επείγουσας ιατρικής φροντίδας.  Πολλοί άνθρωποι επισκέπτονταν την κλινική, μια μέρα ένας από τους γιατρούς μας εξέτασε περισσότερους από 150 ασθενείς.

Είναι μια περίοδος αβεβαιότητας.  Οι άνθρωποι εργάζονται πολύ σκληρά, είναι κουρασμένοι αλλά ελπίζουμε η κατάσταση να εξομαλυνθεί. Οι άνθρωποι διατηρούν την ελπίδα τους αλλά δεν έχουν  ιδέα τι θα επιφέρει το μέλλον.

Τώρα η βασική ανησυχία μας είναι ότι οι άλλες δομές υγείας, για παράδειγμα αυτές που λαμβάνουν χρηματοδότηση από την Παγκόσμια Τράπεζα, δεν θα έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν τη λειτουργία τους στην πόλη Herat, καθώς η Παγκόσμια Τράπεζα έχει σταματήσει τη χρηματοδότηση. Δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα για το τι θα συμβεί. Κάποιοι από το προσωπικό άλλων οργανισμών δεν έχει λάβει το μισθό του για μήνες, αυτό έχει συμβεί και στο παρελθόν αλλά οι άνθρωποι ήλπιζαν ότι θα πληρωθούν τελικά. Τώρα με τόση αβεβαιότητα οι άνθρωποι μου λένε ότι δεν έχουν καμία ελπίδα, πολλοί ψάχνουν  για άλλη δουλειά.

Υπήρχε ένα υποσιτισμένο παιδί στο κέντρο μας, προερχόμενο από μια πολύ φτωχή οικογένεια.  Φροντίσαμε το παιδί και εξασφαλίσαμε τροφή για τη μητέρα του ενώ ο πατέρας παρέμενε έξω από το νοσοκομείο. Τους ρωτήσαμε πως κατάφεραν να έρθουν στο νοσοκομείο καθώς ο πατέρας, μας είχε πει ότι δεν είχε ούτε τα 10 Αφγάνις (0.10 δολάρια). Πούλησαν ένα πρόβατα και κάτι αγελάδες για να εξασφαλίσουν τα χρήματα για να έρθουν στο νοσοκομείο. Άλλοι δανείζονται χρήματα από συγγενείς.

Οι άνθρωποι είναι πολλοί ευτυχισμένοι όταν μπορούμε να θεραπεύσουμε τα παιδιά τους. Υπήρχε ένας ασθενής  2,5 ετών που ήρθε σε εμάς από την πόλη Badghis, περίπου 250 χλμ μακριά. Αρχικά το μωρό εισήλθε στο δερματολογικό τμήμα του Νοσοκομείου της Herat καθώς είχε δερματικό πρόβλημα.  Μετά από έξι ημέρες μεταφέρθηκαν στο Κέντρο Θεραπευτικής Σίτισης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα καθώς ήταν υποσιτισμένο αλλά η κατάσταση του δέρματος του ήταν πολύ κακή. Είδαμε ότι το θα χρειαζόταν μόσχευμα δέρματος από το χειρουργικό τμήμα του Νοσοκομείου αλλά πρώτα αντιμετωπίσαμε τον υποσιτισμό.

Όλη την ώρα που το μωρό ήταν μαζί μας, ο πατέρας χτυπούσε την πόρτα και ρωτούσε πώς ήταν το παιδί και αναρωτιόταν πως ήταν ακόμη άρρωστο μετά από 1,5 μήνα. Μιλήσαμε μαζί του τον πείσαμε να εμπιστευτεί τη φροντίδα μας, τις διαδικασίες, το περιβάλλον και τη στενή παρακολούθηση του ασθενούς.

Για δυο εβδομάδες επέστρεψε στην πόλη Badghis για να φροντίσει τα υπόλοιπα παιδιά του ενώ η σύζυγός του παρέμεινε στο Κέντρο Θεραπευτικής Σίτισης. Όταν επανήλθε, είδε ότι το μωρό είχε τεράστια βελτίωση, συζήτησε με τη γυναίκα του και ήταν πολύ ευτυχισμένοι. Μετά από ένα δεκαήμερο θα μπορούσαμε να τους δώσουμε εξιτήριο.

Τουλάχιστον μια φορά το μήνα ο πατέρας μας τηλεφωνούσε για να μας χαιρετήσει και να μας πει  ότι ήταν ενθουσιασμένος με τη φροντίδα που του παρείχαμε. Όταν άρχισαν οι εχθροπραξίες  στην πόλη  Herat τ μας καλούσε για να δει αν είμαστε καλά και εξακολουθούσε να κάνει το ίδιο και μετά την κατάληψη της πόλης.

Η φροντίδα των ασθενών είναι ευθύνη μας. Τώρα οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα είναι η μόνη διεθνής οργάνωση που εργάζεται στην πόλη Herat καθώς οι άλλες διέκοψαν τις δραστηριότητές τους. Παλαιότερα μπορούσαμε να παραπέμψουμε ανθρώπους σε άλλες ιατρικές οργανώσεις αλλά τώρα φαίνεται  πως όταν οι άνθρωποι έρχονται σε μας είμαστε η μόνη τους επιλογή.

Συγκρίνοντας με το παρελθόν, υπάρχουν περισσότερες ευθύνες, περισσότερες προκλήσεις. Υπάρχει αρκετή δουλειά στις πλάτες μας.