Η ActionAid έχει ως μια από τις βασικές προτεραιότητές της τη στήριξη των κοριτσιών και των γυναικών. Θα αναρωτιόταν κανείς εάν χρειάζεται αυτή η έμφαση τον 21^ο αιώνα. Όμως, ο δρόμος που έχουμε να διανύσουμε είναι ακόμη μακρύς. Η πρόοδος που έχει σημειώσει η Σουηδία στην ισότητα είναι τελείως διαφορετική από αυτή του Αφγανιστάν και της Σομαλίας.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, υπολογίζεται ότι το 35% των γυναικών παγκοσμίως έχουν βιώσει σωματική ή σεξουαλική βία κυρίως από τους συντρόφους τους. Σε εθνικό επίπεδο τα στοιχεία διαφέρουν και μπορεί να φτάνουν το 70%. Επιπλέον, σε πολλές χώρες οι ίδιες οι γυναίκες πιστεύουν ότι οι άνδρες έχουν το δικαίωμα να τις χτυπήσουν οι σύντροφοί τους εάν υπάρχει λόγος (π.χ. Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό περισσότερο από 70%, Αιθιοπία σχεδόν 70%, Ινδία 50%).

Κορίτσι από το Μπαγκλαντές στο νηπιαγωγείο γυναικείου συνεταιρισμού που στηρίζεται από την ActionAid.Φωτογραφία: Amiruzzaman/ActionAid

Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τη UNICEF, τουλάχιστον 200 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή σε 30 χώρες. Στις περισσότερες χώρες τα κορίτσια την υφίστανται πριν από τα 5 τους χρόνια. Επιπλέον, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, σχεδόν τα δύο τρίτα των ανθρώπων που δεν γνωρίζουν γραφή κι ανάγνωση είναι γυναίκες, μια αναλογία που παραμένει σταθερή εδώ και δύο δεκαετίες.

Ακτιβίστριες γυναικείας ομάδας που στηρίζεται από την ActionAid στη Ζιμπάμπουε διεκδικούν να ακούγεται η φωνή τους στη χώρα τους. Φωτογραφία: ActionAid

Τέλος, ο ΟΗΕ εκτιμά ότι σε διεθνές επίπεδο, οι γυναίκες πληρώνονται λιγότερο από τους άνδρες. Στις περισσότερες χώρες κερδίζουν 60% με 75% του μισθού των ανδρών. Αυτό συμβαίνει διότι μπορεί να δουλεύουν στην οικογενειακή επιχείρηση χωρίς να πληρώνονται ή διότι οι δουλειές που τους προσφέρονται είναι χαμηλής παραγωγικότητας ή δουλεύουν στη μαύρη αγορά ή τέλος διότι θεωρούνται οικονομικά εξαρτημένα μέλη. Όμως, εάν έκλεινε η ψαλίδα ανάμεσα στο εισόδημα και η συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας, τότε παγκοσμίως, το εισόδημά τους θα αυξάνονταν κατά 76%, δηλαδή κατά 17 τρισεκατομμύρια δολάρια 

Αυτές και πολλές άλλες ανισότητες και αδικίες είναι οι λόγοι που η ActionAid έχει επιλέξει να στηρίζει τις γυναίκες. Το κάνουμε σε τοπικό επίπεδο, στις κοινότητες της Αναδοχής Παιδιού, όπου ανάλογα με την περιοχή δημιουργούμε γυναικείους συνεταιρισμούς για την ενίσχυση του εισοδήματός τους, γυναικείες ομάδες ενδυνάμωσης και καταπολέμησης της κλειτοριδεκτομής, των πρόωρων γάμων και της βίας κατά των γυναικών και κοριτσιών. Επίσης, σε εθνικό επίπεδο πιέζουμε κυβερνήσεις, ώστε για παράδειγμα οι γυναίκες να αποκτήσουν ίδια δικαιώματα στο νόμο να κληρονομούν γη ή ακόμη και να έχουν περιουσία στο όνομά τους.

H Bushra, είναι Σύρια πρόσφυγας στο Λίβανο που συμμετείχε σε πρόγραμμα ενδυνάμωσης της ActionAid. Της αρέσει η επισκευή των ηλεκτρονικών συσκευών και ελπίζει να μπορέσει να δουλέψει σε αυτό, παρόλο που θεωρείται ανδρική δουλειά. Φωτογραφία: Celia Peterson/ActionAid

Με άλλα λόγια δεν γίνεται να παλεύεις, όπως κάνει η ActionAid, για έναν κόσμο χωρίς φτώχεια και αδικία χωρίς να προσπαθείς να μειώσεις την ανισότητα ανάμεσα στις γυναίκες και τους άνδρες.

Στηρίζοντας τις γυναίκες, δεν στηρίζουμε απλά το άλλο μισό του ουρανού, αλλά τον ουρανό με τα άστρα. Στις αναπτυσσόμενες χώρες, τα παιδιά που έχουν μητέρες που γνωρίζουν γραφή κι ανάγνωση έχουν 50% περισσότερες πιθανότητες να ξεπεράσουν τα 5 τους χρόνια. Το υψηλότερο γυναικείο εισόδημα σημαίνει καλύτερη διατροφή, καλύτερη εκπαίδευση, καλύτερη υγεία, καλύτερες προοπτικές για το μέλλον για ολόκληρη την οικογένεια. Στηρίζοντας τις γυναίκες κάνουμε τον κόσμο καλύτερο και δικαιότερο για όλους. 

Ενίσχυσε την ActionAid και τη δράση της εδώ.

Κεντρική φωτογραφία: Μέλη του γυναικείου συνεταιρισμού των περιοχών Lalmonirhat και Gaibandha, στο Μπαγκλαντές. Φωτογραφία: Amiruzzaman/ActionAid

Πηγές:

http://www.unwomen.org/en/what-we-do/ending-violence-against-women/facts-and-figures#notes

http://www.unwomen.org/en/what-we-do/economic-empowerment/facts-and-figures

http://www.unicef.org/media/files/FGMC_2016_brochure_final_UNICEF_SPREAD.pdf

http://www.unesco.org/new/en/unesco/events/prizes-and-celebrations/celebrations/international-days/international-womens-day-2016

Στις 28 Ιουλίου 1951 εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση της Κοινωνίας των Εθνών η Σύμβαση σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων. Σκοπός ήταν να προστατευθούν τα εκατομμύρια των προσφύγων στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το Πρωτόκολο του 1967 αφαίρεσε τους γεωγραφικούς και χρονικούς προσδιορισμούς, επιτρέποντας σε οποιοδήποτε άτομο έχει φύγει από τη χώρα του με δικαιολογημένο φόβο δίωξης για λόγους φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, συμμετοχής σε ορισμένη κοινωνική ομάδα ή λόγω πολιτικών πεποιθήσεων, να ζητήσει άσυλο σε μία άλλη χώρα.

Εχτές πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες απελάσεις μεταναστών και προσφύγων από Μυτιλήνη και Χίο, σε αρμονία όσων υπογράφηκαν μεταξύ Ε.Ε και Τουρκίας. Σύμφωνα με τις αρχές οι 202 πρώτοι επιστραφέντες είτε απέτυχαν να αιτηθούν άσυλο είτε η αίτησή τους απορρίφθηκε. Η πρώτη κατηγορία μπορεί να εγείρει από μόνη της πολλά ερωτηματικά. Η επιστροφή και μη προστασία ανθρώπων που εξαιτίας γραφειοκρατικών ελλείψεων δεν έχουν προλάβει να ζητήσουν άσυλο ή δεν έχουν βοηθηθεί σχετικά με το πώς γίνεται η διαδικασία είναι καταπάτηση της Σύμβασης. Μιας Σύμβασης που υπήρξε έμπνευση Ευρωπαίων. Και να που Ευρωπαίοι την ακυρώνουν.

Από εχτές, λοιπόν, μετανάστες και πρόσφυγες οδηγούνται πίσω στην Τουρκία. Στην Τουρκία που οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισαν ότι είναι μια ασφαλής χώρα. Στην Τουρκία, που σύμφωνα με έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας και κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, περίπου 100 Σύριοι στέλνονται καθημερινά πίσω στη χώρα τους. Δηλαδή πίσω στον πόλεμο. Στη Τουρκία που ακόμα και οι ίδιοι οι πολίτες της στερούνται βασικών ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σε εξέλιξη είναι εξάλλου η δίκη δύο δημοσιογράφων που κατηγορούνται για κατασκοπεία επειδή σε άρθρο τους αποκάλυψαν τις σχέσεις της κυβέρνησης Ερντογάν με εξτρεμιστικές ομάδες της Συρίας που συνεργάζονται με την Αλ  Νούσρα και το Ισλαμικό Κράτος.

Αυτή την Τουρκία θεώρησε η Ε.Ε ασφαλή χώρα για να επαναπροωθηθούν όσοι δεν «χωράνε» στην Ευρώπη. Και για να τη κάνει πιο «ασφαλή» της δίνει και 6 δισ. ευρώ, θεωρώντας μάλλον ότι έτσι μπορεί να «εξαγοράσει» κάποια από τα ανθρώπινα δικαιώματα που η ίδια δεν φάνηκε ικανή να προασπιστεί για αυτούς τους ανθρώπους.

Γνώρισε τη δράση της ActionAid στη Λέσβο και στήριξέ την εδώ. 

Φωτογραφίες: Karin Schermbrucker/ ActionAid

Αυτές τις μέρες διαβάζουμε για τη μεγαλύτερη διαρροή στην ιστορία σχετικά με εταιρίες που διοχετεύουν τεράστια ποσά σε υπεράκτιες εταιρίες, τα περίφημα Panama Papers. Φαίνεται ότι μέσω ενός παγκόσμιου και δαιδαλώδους συστήματος από τράπεζες και νομικές εταιρίες, άνθρωποι και εταιρίες μπορούν να κρύβουν τεράστια χρηματικά ποσά. Ο κίνδυνος είναι ότι τα χρήματα αυτά μπορεί να μην φορολογούνται.

Δεν είναι όμως ο μόνος τρόπος για να αποφύγει μια εταιρία να πληρώσει τους φόρους που της αναλογούν.  Η Νιγηρία είναι μια από τις πιο πλούσιες χώρες στον κόσμο. Μεταξύ άλλων έχει πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Οι κάτοικοί της, όμως, δεν είναι.

Κάνοντας μάθημα κάτω από ένα δέντρο

Credit: ActionAid

Παιδιά αναγκάζονται να κάνουν μάθημα κάτω από τα δέντρα καθώς δεν υπάρχουν αρκετές τάξεις και γυναίκες χάνουν το μωρό τους διότι δεν υπάρχει κλινική κοντά στο χωριό τους.

Όπως τα παιδιά του νηπιαγωγείου Abuator που κάνουν μάθημα κάτω από ένα δέντρο μάνγκο. Σε ολόκληρη τη χώρα, ακόμα και στις περιοχές του νότου που παράγουν πετρέλαιο, οι εκπαιδευτικοί παλεύουν να κάνουν μάθημα στα παιδιά χωρίς να έχουν ούτε τα βασικά από την κυβέρνηση.

Χάνοντας το παιδί σου στο δρόμο για το νοσοκομείο

Credit: ActionAid

Τα πράγματα δεν είναι καλύτερα στην υγεία. Η Elohor Siakiere είναι 30 χρονών και τον Ιούλιο έχασε το μωρό που κυοφορούσε.

«Όταν ξεκίνησαν οι πόνοι, πήγα μέχρι το Ukperhrn με κανό και από εκεί με έβαλαν σε μια μηχανή για να πάω στο νοσοκομείο στο Warri. Όμως, ο δρόμος ήταν πολύ κακός και έπεσα αρκετές φορές.» Μετά από 15 χιλιόμετρα έφτασε στο νοσοκομείο. «Στο νοσοκομείο, ο γιατρός μου είπε ότι παιδί ήταν νεκρό. Έπρεπε να με εγχειρήσει για να το αφαιρέσει. Ένιωσα απαίσια που έχασα το παιδί.»

Η ειρωνεία είναι ότι το χωριό της Elohor βρίσκεται μόνο 4 χιλιόμετρα μακριά από  τεράστια πηγή πιθανών δημόσιων πόρων που θα μπορούσε να πληρώσει για δρόμους, σχολεία και κλινικές, μια μεγάλη εγκατάσταση άντλησης φυσικού αερίου. Οι φόροι μόνο των πολυεθνικών εταιρειών που εκμεταλλεύονται το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα  εξαιρετικό σύστημα υγείας στη Νιγηρία και ένα εκπαιδευτικό σύστημα που να το ζηλεύουμε όλοι.

Όλα νόμιμα, αλλά πόσο δίκαια;

Όμως, η νιγηριανή κυβέρνηση πέρασε νόμο που δίνει μια εξαιρετική μείωση στους φόρους που πληρώνουν οι πολυεθνικές εταιρείες καυσίμων Shell, Total και ENI για 10 χρόνια. Οι περίφημες «φορολογικές διακοπές». Το αποτέλεσμα του νόμου είναι ότι έχουν χαθεί 3,3 δισεκατομμύρια από τους δημόσιους πόρους.

Είναι νόμοι σαν αυτούς, όπως και η ύπαρξη των φορολογικών παραδείσων, από τους οποίους επωφελούνται τόσο μεγάλες εταιρίες όσο και φυσικά πρόσωπα, που δημιουργούν αυτές τις αδικίες. Όλοι πρέπει να πληρώνουν φόρους και πόσο μάλλον κολοσσοί όπως αυτές οι εταιρείες. Η ActionAid πραγματοποιεί εκστρατεία σε διεθνές επίπεδο, ώστε οι πολυεθνικές εταιρείες να πληρώνουν τους φόρους που τους αναλογούν στις χώρες όπου παράγουν τα προϊόντα τους, οι κυβερνήσεις να μην αναγκάζονται να υποκύπτουν στις πιέσεις για ψήφιση τόσο άδικων νόμων, αλλά και να παρέχουν τις απαραίτητες υπηρεσίες για τους πολίτες τους, όπως η εκπαίδευση για όλους και η πρόσβαση στην υγεία.  

Μάθε περισσότερα για τις εκστρατείες της ActionAid.

Κεντρική φωτογραφία: ActionAid

Όταν βλέπεις να έρχεται η καταστροφή τι κάνεις; Προσπαθείς να την αποφύγεις, θα πούμε όλοι με μια φωνή. Για όσες είναι απρόβλεπτες, όπως οι σεισμοί φτιάχνεις κτίρια που να αντέχουν. Για όσες μπορείς να τις προβλέψεις, όπως τη δραματική κατάσταση που έχει προκαλέσει το Ελ Νίνιο σε πολλές περιοχές του κόσμου, τα πράγματα θα έπρεπε να είναι ακόμη πιο εύκολα, σωστά;

 Άδεια δεξαμενή νερού στη Σομάλιλαντ

Το Ελ Νίνιο είναι ένα φυσικό φαινόμενο που ορισμένες χρονιές ανεβάζει πάνω από το μέσο όρο τη θερμοκρασία του Ειρηνικού Ωκεανού στον ισημερινό. Αυτό προκαλεί ξηρασία σε ορισμένες περιοχές και πλημμύρες σε άλλες. Το φετινό Ελ Νίνιο ξεκίνησε από το καλοκαίρι του 2015 και θεωρείται το χειρότερο ως τώρα. Έτσι, περισσότεροι από 40 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ήδη επηρεαστεί αρνητικά. Είχαμε πλημμύρες στην Παραγουάη, έλλειψη ρυζιού στις Φιλιππίνες, ξηρασία στις ΗΠΑ και μειωμένες βροχές στους μουσώνες τις Ινδίας.

Όμως, η περιοχή που έχει χτυπηθεί χειρότερα είναι η Αφρική, καθώς στην Ανατολική και Νότια Αφρική 34 εκατομμύρια άνθρωποι ήδη δεν έχουν αρκετή τροφή για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Στην περιοχή επικρατούν ξηρασία και υψηλές θερμοκρασίες που οδήγησαν σε καταστροφή των σοδιών και τελικά σε πείνα και υποσιτισμό. Για παράδειγμα, στη Σομάλιλαντ σχεδόν μισό εκατομμύριο άνθρωποι έχουν φτάσει τα όριά τους.

Η Malyuum με 4 από τα παιδιά της

Η 30χρονη Malyuun από τη Σομάλιλαντ είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Για τη μητέρα 8 παιδιών το μεγαλύτερο 15 χρονών και το μικρότερο ενός, η εξασφάλιση ενός τουλάχιστον γεύματος για τα παιδιά είναι η πρώτη της προτεραιότητα. Όμως, υπάρχουν βράδια που τα παιδιά της πηγαίνουν για ύπνο πεινασμένα. «Όταν δεν μπορώ να ταΐσω τα μικρά μου, η καρδιά μου σπάει. Ανησυχώ πολύ. Αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι. Δεν έχω επιλογή. Απλά δεν μπορώ να τα ταΐσω.»

Ο 3χρονος Nimo και η οικογένειά του τρώνε μόνο ένα γεύμα την ημέρα

Όμως, επειδή η επιδείνωση δεν είναι ξαφνική και δεν εντυπωσιάζει με εικόνες καταστροφής από την αρχή, συνήθως περνάει απαρατήρητη. Κι εκεί ακριβώς είναι το πρόβλημα. Οι κυβερνήσεις παρόλο που έχουν τα στοιχεία δεν παίρνουν μέτρα για να προλάβουν την καταστροφή.

Η Shamsa με τρία από τα παιδιά της

Τι θα μπορούσαν να κάνουν; Ένα καλό παράδειγμα είναι η Shamsa, η οικογένειά της και τα άλλα μέλη του συνεταιρισμού που στηρίζεται από την ActionAid προς το παρόν είναι καλά. Πριν τη δημιουργία του γυναικείου συνεταιρισμού τα 7 παιδιά της έτρωγαν 2 φορές την ημέρα ουγκάλι, δηλαδή καλαμποκάλευρο με νερό. Μέσω ενός μικρο-δανείου 300 δολαρίων αγόρασε 10 πρόβατα. Με την εκπαίδευση που της παρείχαμε για τη σωστή διαχείριση τα πούλησε και έβγαλε κέρδος. Τώρα έχει 24 πρόβατα και ένα λαχανόκηπο. Η ξηρασία έχει επηρεάσει και τη δική της οικογένεια, αλλά βρίσκεται σε καλύτερη θέση από άλλους ανθρώπους που ζουν στην ευρύτερη περιοχή. Η οικογένειά της τρώει κρέας 2 φορές την εβδομάδα καθώς και φρούτα και λαχανικά. Επίσης, όλα τα παιδιά της πηγαίνουν σχολείο.

Η Sabat με τα πορτοκάλια της στα χέρια

Ένα άλλο παράδειγμα είναι η 30χρονη Sabat μπορεί να δίνει στα δικά της παιδιά πορτοκάλια και λαχανικά διότι η ActionAid έφτιαξε ένα πηγάδι κι έτσι μπορεί να ποτίζει το χωράφι της, παρόλη την ξηρασία. Η ζωή της δεν είναι όπως ήταν πριν, αλλά τουλάχιστον τα παιδιά της δεν πεινούν. Το ίδιο ισχύει για ολόκληρο το χωριό της.

Επομένως, παραδείγματα υπάρχουν για το πώς θα μπορούσε να προλάβουμε τις καταστροφικές συνέπειες της ξηρασίας ή οποιαδήποτε καταστροφής. Η ActionAid πιέζει τις κυβερνήσεις στις χώρες δράσεις μας να το κάνουν και στις περιοχές όπου δραστηριοποιούμαστε, προσπαθούμε να εκπαιδεύσουμε τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργαζόμαστε σε πρακτικές που τους προετοιμάζουν για τις αλλαγές του καιρού.

Στηρίξτε το έργο της ActionAid εδώ.

Φωτογραφίες: Jennifer Huxta/ActionAid

Οι δύο σεισμοί του Νεπάλ στις 25 Απριλίου και στις 12 Μαΐου 2015 σκότωσαν περισσότερους από 9.000 ανθρώπους και τραυμάτισαν περίπου 23.000. Ο ΟΗΕ υπολογίζει ότι 4,2 εκατομμύρια άνθρωποι είδαν τη ζωή τους να καταστρέφεται μεταξύ των οποίων 1,7 εκατομμύριο παιδιά.

Ο Tok με τη γυναίκα του Sanu έξω από το προσωρινό τους σπίτι.

Ο Tok Kanchhi είναι 26 χρονών. Έχασε τα δύο του παιδιά στο σεισμό. «Η 25^η Απριλίου είναι μια μέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Είναι η μέρα που τα δυο μας παιδιά, ενός και έξι χρονών, θάφτηκαν στα ερείπια του σπιτιού μας.

Ο σεισμός

Είναι δύσκολο να περιγράψεις πώς νιώθεις στον σεισμό. Είναι σαν ένας δυνατός άνεμος με τον δικό του παλμό. Όταν χτύπησε, για μια στιγμή δεν ξέραμε τι γινόταν. Και μόνο όταν ακούσαμε μια μητέρα και την κόρη της να φωνάζουν «σεισμός!», καταλάβαμε τι συνέβαινε. Χρειάστηκε μόνο ένα λεπτό για ολόκληρο το χωριό μας να καταρρεύσει. Θρυμματίστηκε σαν αυγό.

Εγώ ήμουν σε μια οικοδομή και η γυναίκα μου ήταν στο σπίτι μας και ετοίμαζε μεσημεριανό για τα παιδιά. Όταν είδα τα σπίτια να πέφτουν στο χωριό, έτρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα μέσα από τα χαλάσματα για να βρω την οικογένειά μου. Καθώς έτρεχα, το έδαφος εξακολουθούσε να τρέμει και έπεφτα κάτω συνέχεια. Για αυτά τα 5 λεπτά που έτρεχα είχα ακόμη μια ελπίδα.

Δυστυχώς αυτή η ελπίδα χάθηκε όταν έβγαλα από τα ερείπια του σπιτιού μου τους δύο μου γιους. Τύλιξα τα σώματά τους με λευκό πανί και τα έθαψα δίπλα στο σημείο που κάποτε έστεκε το σπίτι μας. Ήταν θαύμα που κατάφερα να ξεθάψω τη γυναίκα μου ζωντανή. Χτίσαμε το σπίτι μόλις ένα χρόνο πριν την καταστροφή. Μέσα σε μια στιγμή οι γιοι μου, το σπίτι μου και όλα μας τα υπάρχοντα χάθηκαν.

Γυναίκες σε κέντρο γυναικών της ActionAid

Οι πρώτες μέρες

Τις μέρες μετά το σεισμό, ο στρατός και διεθνείς οργανώσεις κατάφεραν να φτάσουν στο χωριό και έφεραν τρόφιμα και σκεύη μαγειρικής, τα βασικά, δηλαδή, για να μπορέσουμε να επιζήσουμε. Ο χωματόδρομος προς το χωριό μας είχε ρωγμές και ήταν συχνές οι κατολισθήσεις. Η παροχή νερού στην κοινότητά μας είχε καταστραφεί οπότε έπρεπε να βρούμε πόσιμο νερό από αλλού.

Καθώς οι μέρες έγιναν εβδομάδες, οι άνθρωποι στο χωριό άρχισαν να φτιάχνουν προσωρινά καταλύματα. Στην αρχή, δεν αντέχαμε να κοιμόμαστε στο σημείο που ήταν κάποτε το σπίτι μας και όπου σκοτώθηκαν τα παιδιά μας. Έτσι, για 6 μήνες μείναμε με φίλους.

Όμως, κάποια στιγμή καταλαβαίνεις ότι πρέπει να προχωρήσεις. Δεν μπορούσαμε να μείνουμε κολλημένοι σε αυτή τη φρικτή ανάμνηση για την υπόλοιπη ζωή μας και αποφασίσαμε να χτίσουμε ένα προσωρινό σπίτι.

H Parvati ετοιμάζει τσάι στο μαγαζί που έφτιαξε με τη στήριξη της ActionAid

Συντονίζοντας τη βοήθεια

Μετά τον σεισμό, έγινα «κοινοτικός συντονιστής» για τις προσπάθειες ανακούφισης των σεισμόπληκτων. Δουλέψαμε πολύ στενά με την ActionAid. Θέλουν να εξασφαλίσουν ότι είναι η κοινότητα που αποφασίζει τι είδους βοήθεια χρειάζεται και πού. Συνεργαστήκαμε για να φτιάξουμε μια επιτροπή και να συμπεριλάβουμε ανθρώπους που να εκπροσωπούν όλη την κοινότητα: γυναίκες, άνδρες, νέους, ηλικιωμένους. Η επιτροπή έχει 12 μέλη και αποφασίσαμε τι είναι αυτό που χρειάζεται η κοινότητά μας: από τα ζώα που θα θέλαμε να εκθρέψουμε μέχρι την κατασκευή κέντρων για γυναίκες.

Το γεγονός ότι η κοινότητά μου με εμπιστεύεται είναι αυτό που με κάνει να μπορώ να συνεχίσω. Δεν νιώθουμε σαν φτωχοί που ζητούν ελεημοσύνη, νιώθουμε ότι κάνουμε τη διαφορά. Δεν βοηθάμε μόνο στις επισκευές από την καταστροφή από το σεισμό, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα από πριν.

Όμως, υπάρχουν τόσα πολλά να κάνουμε ακόμη.  Οι περισσότερες γυναίκες είναι αμόρφωτες και πριν δεν θεωρούνταν ικανές να παίρνουν αποφάσεις. Τώρα γυναίκες παίρνουν μέρος στην επιτροπή ανοικοδόμησης. Έτσι οι απόψεις που υπάρχουν σε σχέση με τις γυναίκες έχουν αρχίσει να αλλάζουν.

Ένα χρόνο μετά

Όταν σκέφτομαι πού βρισκόμασταν πριν ένα χρόνο, ακριβώς μετά το σεισμό, και πού είμαστε τώρα, βλέπω πόσα έχουν αλλάξει. Με τη στήριξη της ActionAid, όλοι στην κοινότητά μας έχουν ένα καλό προσωρινό κατάλυμα και έναν τρόπο να έχουν εισόδημα. Επίσης, έχουν αρχίσει να αλλάζουν τις απόψεις τους.

Η Maiya έχασε το σπίτι και τα ζώα της στο σεισμό. Με τη βοήθεια της ActionAid ξαναέφτιαξε τη ζωή της.

Αυτό που σχεδιάζουμε για το μέλλον είναι μια νέα υποδομή για να φέρουμε νερό στο χωριό και να μην χρειάζεται να περπατάμε για ώρες κάθε μέρα. Όμως, αν θέλουμε πραγματικά να αλλάξουμε τα πράγματα προς το καλύτερο, πρέπει να βάλουμε ψηλούς στόχους. Αν συνεργαστούμε, μπορούμε να το κάνουμε. Πρέπει να πιέσουμε την κυβέρνηση να συμπεριλάβει την κοινότητα στις αποφάσεις σε εθνικό και τοπικό επίπεδο. Πρέπει να κατασκευάσουμε καλούς δρόμους και υποδομές που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη και πρέπει να αλλάξουμε τη στάση της κοινωνίας και να εξασφαλίσουμε ότι κάθε γυναίκα θα έχει καλή εκπαίδευση.

Η γυναίκα μου είναι τώρα έγκυος με το τρίτο μας παιδί. Πρέπει να κάνουμε την καταστροφή του σεισμού κάτι το θετικό. Πρέπει να συνεργαστούμε για να φτιάξουμε ένα καλύτερο μέλλον, όχι μόνο για τους εαυτούς μας, αλλά και για τις επόμενες γενιές.» 

Η δράση της ActionAid

Η ActionAid έχει βρεθεί στην πρώτη γραμμή στις μεγαλύτερες καταστροφές και ανθρωπιστικές κρίσεις.  Πάντα, στόχος μας είναι η μακροπρόθεσμη αποκατάσταση, πέρα από την παροχή άμεσης ανθρωπιστικής βοήθειας. Έτσι, στο Νεπάλη ActionAid ανταποκρίθηκε με διανομή τροφίμων, μουσαμάδων και ειδών πρώτης ανάγκης για γυναίκες ήδη τις πρώτες ώρες μετά το σεισμό. Η δράση μας συνεχίζεται όσο χρειαστεί  όταν οι κάμερες και η δημοσιότητα φεύγουν.  Μετά τις πρώτες διανομές, στήριξε πολλά χωριά σαν αυτό του Tok με τη δημιουργία προσωρινών καταλυμάτων και κέντρα για γυναίκες και τη δημιουργία επιτροπών για την αντιμετώπιση της καταστροφής. Σήμερα, ένα χρόνο αργότερα, συνεχίζουμε πάντα με τις γυναίκες και τα κορίτσια στο επίκεντρο. Έτσι, 120.000 άνθρωποι έχουν στηριχθεί με διάφορους τρόπους όπως προσωρινές τάξεις ώστε τα παιδιά να συνεχίσουν τα μαθήματά τους, ζεστά ρούχα για το χειμώνα και ψυχολογική στήριξη.

Η δράση μας δεν θα σταματήσει όσο υπάρχουν ανάγκες. Όμως, όλα αυτά δεν θα ήταν δυνατά χωρίς τη στήριξη των Ελλήνων υποστηρικτών μας που εξακολουθούν να μας στηρίζουν.

Στήριξε την ActionAid στο εδώ.