[ad_1]
«Δεν ξέρω σε ποια γλώσσα να σας ευχαριστήσω»
Σε πρόσφατη συνοδεία της ΜΕΤΑδρασης τεσσάρων ασυνόδευτων ανηλίκων από τη Χίο προς δομή φιλοξενίας στην Αθήνα, ένα παιδί από το Αφγανιστάν μας μίλησε για τις προσπάθειές του να φτάσει στην Ελλάδα και το όνειρό του να γίνει Μηχανικός Υπολογιστών. Μεταξύ άλλων, μας είπε: «Παρακαλώ να με βοηθήσετε όσο μπορείτε για να συνεχίσω τις σπουδές μου. Να μην μείνουμε πίσω στη ζωή!»
Στο τέλος της συνοδείας, μας έγραψε το παρακάτω γράμμα:
Πολλούς πολλούς χαιρετισμούς και μεγάλο σεβασμό προς τα εσάς. Ο λόγος που έχω γράψει αυτό το κείμενο είναι για όλα τα πράγματα που κάνετε και που θα κάνετε και σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Ελπίζω από αυτή τη δουλειά που κάνετε να είστε ευχαριστημένη, αλλά και από τη συμπεριφορά των παιδιών κι από την πλάκα που κάνουν να μην στεναχωριέστε. Εσείς η ίδια ξέρετε ότι εμείς τα παιδιά έχουμε πολλή ενέργεια και θέλουμε κάπως να χρησιμοποιήσουμε την ενέργειά μας και να τη διοχετεύσουμε με τρόπο πλάκας. Εγώ έχω δει πολλούς ανθρώπους αλλά δεν έχω δει κανέναν σαν εσάς, να έχει υπομονή και αντοχή. Εσείς και οι συνάδελφοί σας πραγματικά είστε καλοί και υπομονετικοί κι έχετε μια χαρούμενη ενέργεια και είστε αγαπημένοι. Δεν ξέρω σε ποια γλώσσα να σας ευχαριστήσω, αλλά να ξέρετε ότι εγώ μέχρι το τέλος της ζωής μου δεν θα σας ξεχάσω και θα εύχομαι και θα προσεύχομαι πάντα για εσάς.
Με αγάπη,
L. M.
#unaccompaniedminors
[ad_2]
Click And Donate ΜΕΤΑδραση Facebook