Βιετνάμ: Εθελοντική αποστολή στη χώρα του πολέμου

Η πανέμορφη αυτή χώρα έγινε γνωστή μέσα από το Χόλυγουντ και τις αμέτρητες ταινίες και ντοκιμαντέρ που έχουν γυριστεί γύρω από τον πόλεμο με τις ΗΠΑ. Ένας ανηλεής πόλεμος που διαδέχθηκε 70 χρόνια Γαλλικής αποικιοκρατίας και κόστισε τη ζωή σε εκατομμύρια ντόπιους. Τα τελευταία 10 χρόνια του πολέμου στο Βιετνάμ έπεσαν 3 φορές περισσότερες βόμβες από όσες στον ΄Β Παγκόσμιο Πόλεμο και χρησιμοποιήθηκαν χημικά τέτοιας δύναμης που προκάλεσαν γενετικές ανωμαλίες σε 500.000 παιδιά. Τους ανθρώπους της Ταμ Ντουόνγκ θα έχουμε τη χαρά να γνωρίσουμε στο Ταξίδι Αλληλεγγύης που ξεκινά τη Δευτέρα, με προορισμό τη φτωχή περιοχή Λάι Τσάο που στηρίζεται από Έλληνες Αναδόχους. Στόχος μας να συμμετέχουμε εθελοντικά στην κατασκευή της περίφραξης και του προαύλιου χώρου του νηπιαγωγείου της περιοχής και να ζήσουμε για λίγες μέρες μαζί με τους κατοίκους.

Όσοι μένουν στις αγροτικές περιοχές και έχουν γη, καλλιεργούν ρύζι, λαχανικά, τσάι και πολλοί δουλεύουν ως εργάτες σε ιδιωτικά χωράφια. Η υπερκαλλιέργια και οι πλημμύρες επηρεάζουν τις σοδειές των μικροκαλλιεργητών και συχνά κοιμούνται νηστικοί. Η ενδοοικογενειακή βία και ο αναλφαβητισμός είναι από τις μεγαλύτερες προκλήσεις των κατοίκων. Οι περισσότεροι νέοι έχουν συγκεντρωθεί στις πόλεις και στην επαρχία η ανεργία μεγαλώνει. Εκεί αρκετοί ζουν στο όριο της φτώχειας, άλλοι δουλεύουν στο εμπόριο θαλασσινών ή για ελάχιστα χρήματα σε κάποιο από τα πολλά μεγάλα εργοστάσια όπου κατασκευάζονται φθηνά προϊόντα για την παγκόσμια αγορά. Τα τελευταία χρόνια, η χώρα δείχνει να αναπτύσσεται και το ποσοστό των παιδιών κάτω των 5 ετών που υποσιτίζονταν μειώθηκε από 41% σε 20,8%. Η φτώχεια όμως αγγίζει το 50% του πληθυσμού και πιο πολύ όσους ζουν στις αγροτικές περιοχές και εξαρτώνται από τη γη και τους πόρους της για να επιβιώσουν.

Chau Doan/OnAsia/ActionAid

Η περιοχή Λάι Τσάο πλήττεται συχνά από πλημμύρες και η προστασία των παιδιών και του κτιρίου του νηπιαγωγείου είναι αναγκαία. Θα συμμετέχουμε στις εργασίες, θα μαγειρέψουμε μαζί με τους κατοίκους, θα επισκεφθούμε έργα ανάπτυξης που έχουν υλοποιηθεί μέσα απο το πρόγραμμα Αναδοχής Παιδιού και θα γνωρίσουμε τις γυναίκες που δίνουν ζωή στην τοπική κοινωνία. Στην ομάδα μας έχουμε 45 εθελοντές από την Ελλάδα και την Κύπρο. Για κάποιους αυτό το ταξίδι είναι κάτι πρωτόγνωρο, για άλλους μια νέα αποστολή με την ActionAid. Για κάποιους τυχερούς είναι και το ταξίδι που θα γνωρίσουν από κοντά τα παιδιά που στηρίζουν.

“Πώς αποφάσισες να δηλώσεις συμμετοχή, τι περιμένεις να συναντήσεις, πώς νιώθεις;”

Μέλη της ομάδας μοιράζονται τις σκέψεις τους πριν το ταξίδι:

Τάνια Πανταζή  Ήθελα πολύ ένα τέτοιο ταξίδι. Το ήθελα πάντα. Είναι από αυτά τα πράγματα στην ζωή ενός ανθρώπου που δεν μπορείς να τα περιγράψεις απόλυτα με λέξεις, τα αισθάνεσαι. Έντονα. Είναι η ανάγκη του κάνω κάτι και όχι απλά δίνω λίγα χρήματα, είναι η ανάγκη να βγεις για λίγο από τον μικρόκοσμο σου και να δεις τι συμβαίνει και σε άλλα μέρη του πλανήτη… είναι πολλοί οι λόγοι.

Μανώλης Σαμαράκης Έχοντας ήδη την εμπειρία μιας τέτοιας αποστολής, στη Ρουάντα και έχοντας βιώσει από πρώτο χέρι τα συναισθήματα, αλλά και τη δύναμη που πήρα από τη συμμετοχή μου συνολικά στο έργο της Actionaid, για μένα ήταν μια πολύ εύκολη απόφαση! Ελπίζω και περιμένω τα πάντα να είναι διαφορετικά! Από τη μυρωδιά της χώρας και τη διαφορετικού είδους “φτώχεια” της, μέχρι τον καιρό και τη διαφορετικότητα των συνταξιδιωτών μου. Όσο πιο διαφορετικά είναι, τόσο περισσότερο θα εξελιχθούν τα συναισθήματα που έχω ήδη αποκομίσει από την προηγούμενη αποστολή.

Μαίρη Μπάρκη Είμαι 10 χρόνια ανάδοχος και πάντα υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού μου, όμως μετά την εμπειρία της αδελφικής μου φίλης στη Ρουάντα, το αποφάσισα χωρίς δεύτερη σκέψη. Τα συναισθήματά μου είναι πολλά, αλλά συχνά νοιώθω έντονα ότι θα ήθελα να είναι και τα παιδιά μου μαζί μας! Ελπίζω να υπάρξει επόμενη φορά!

Χριστίνα Σωτηροπούλου Δεν ξέρω τι ακριβώς περιμένω, μάλλον ελπίζω να καταλάβω οτι αυτό που ζούμε είναι η μια πλευρά του νομίσματος και αυτό να γίνει οδηγός για την υπόλοιπη ζωή μου. Ότι η πραγματικότητα δεν είναι μόνο οι τουριστικοί οδηγοί! Πρέπει νομίζω να εκτιμήσουμε πραγματικά αυτά που ζούμε και έχουμε. Να γίνουμε πιο συνετοί, πιο σεμνοί, ευγνώμονες και τελικά ολοκληρωμένοι.

Μαρεβίνα Κουτσοβασίλη Για μένα, το ταξίδι σημαίνει ανθρώπινη υπέρβαση, σου βγάζει ένα κίνητρο να κάνεις κάτι πέρα από τις δυνάμεις σου για έναν σκοπό. Εγώ όμως έχω δύο σκοπούς, να εξελιχθώ ως άνθρωπος αλλά και να υποστηρίξω δυναμικά το έργο της Actionaid. Νιώθω απίστευτα.

Χαρά Πουλάκου Όπως και με τη συμμετοχή μου στο ταξίδι της Αιθιοπίας η απόφαση ήταν άμεση και χωρίς δεύτερη σκέψη με σκοπό να ζήσω την εκεί πραγματικότητα. Περιμένω να δώσω και να εισπράξω αγάπη και αλληλεγγύη και να βοηθήσω με τον δικό μου τρόπο ώστε να δώσω ελπίδα…

Κωνσταντίνος Ταούλας Τελείως αυθόρμητα! Πάω χωρίς καμία προσδοκία και με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά! Νιώθω άσχημα που αφήνω πίσω μου την αγαπημένη μου, με την οποία θα ήθελα να μπορούσα να μοιραστώ αυτές τις μέρες.

Κωνσταντίνα Κυριάκου  Το πρώτο εθελοντικό ταξίδι που συμμετείχα στην Αιθιοπία, ήταν για εμένα όνειρο ζωής αλλά και συγχρόνως η ανάγκη για αξιολόγηση του έργου της Actionaid. Η συμμετοχή μου σε αυτό το ταξίδι αλλά και στα υπόλοιπα που θα ήθελα να συμμετέχω, είναι η ελάχιστη προσφορά βοήθειας προς τους συνανθρώπους μου.

Μάρω Βερλή σε μια στιγμή, με μια ανάσα, χωρίς δεύτερες σκέψεις, το ήθελα χρόνια και τώρα οι συνθήκες ήταν με το μέρος μου! Τα πάντα που θα με κάνουν καλύτερο άνθρωπο και (οπως ειχε πει καποιος απο το group) το ταξίδι αυτό είναι Ανα-Ψυχης, Όλα αυτά τα “ΑΝΑ” περιμένω να συναντήσω.

Αφροδίτη Μπερδέ Ένας φίλος έχει πάει σε προηγούμενα ταξίδια της ΑΑ και από τη πρώτη στιγμή είπα ότι θα πάω και εγώ σε κάποιο, το ταξίδι στο Βιετνάμ ήρθε τη πιο κατάλληλη στιγμή για μένα και δήλωσα συμμετοχή αμέσως αφού εκεί είναι και το παιδάκι που είμαι ανάδοχη.

Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου Ουσιαστικά δεν είναι ταξίδι αλλά μάθημα ζωής για μένα. Τα συναισθήματα που νιώθω είναι χαρά ανυπομονησία αλλά και άγχος μέχρι τον ερχομό της μέρας του μεγάλου ταξιδιού!!

Ευαγγελία Γρηγοριάδου Δεν βλέπω την ώρα να ξεκινήσουμε και να περάσω 10 υπέροχες μέρες της ζωής μου γεμάτες αγάπη, αλληλεγγύη, τρυφερότητα, και ευκαιρία να μπορώ να προσφέρω το ελάχιστο σε συνανθρώπους που το έχουν ανάγκη…Παίρνοντας φυσικά στο τέλος περισσότερα εγώ, απίστευτο συναίσθημα!

Αμαλία Φλωρίου-Σέρβου Περιμένω να συναναστραφώ με έναν καινούριο κόσμο. Νιώθω άγχος… αλλά το καλό άγχος, αυτό που σε κάνει να θες να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό, να αποκομίσεις όσα πιο πολλά μπορείς, να μάθεις και να δώσεις από τις γνώσεις σου, και ελπίζεις να πάνε όλα τέλεια (δλδ να μην ξεχάσεις κανένα διαβατήριο)!

Το ταξίδι μας θα πραγματοποιηθεί 6-16 Μαϊου και στο τέλος του, εύχομαι να έχουμε καταφέρει να προσφέρουμε στα παιδιά του Λάι Τσάο έναν ακόμη λόγο να χαμογελούν και ένα πιό ασφαλές νηπιαγωγείο.

Φωτογραφίες: Natalie Valaki, Chau Doan/OnAsia, Harry Freeland/ActionAid