Τον Ιανουάριο, μια ομάδα επείγουσας παρέμβασης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα πέταξε στο Riang όπου απομακρυσμένες κοινότητες αγωνίζονται να αποκτήσουν πρόσβαση σε καθαρό νερό, αποχωρητήρια και βασική υγειονομική περίθαλψη. Για πολλά χρόνια η περιοχή πλήττεται από συνεχείς πλημμύρες και βία, καθιστώντας τις κοινότητες πιο ευάλωτες, ιδιαίτερα τα παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών.
Από τις 9 έως τις 14 Ιανουαρίου, η ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα παρείχε ιατρικές συνεδρίες σε περίπου 770 άτομα στο Riang. Διένειμε επίσης κιτ που περιείχαν κουνουπιέρες, κουβέρτες, κουβάδες, σαπούνι, καθαριστικά και φίλτρα νερού, καθώς και μουσαμάδες και σχοινιά για κατασκευή καταλυμάτων σε πάνω από 1.000 οικογένειες. Εκτός από το να ενισχύσουν την αξιοπρέπεια των οικογενειών που πλήττονται από πλημμύρες, αυτά τα κιτ περιορίζουν την έκθεσή τους σε θανατηφόρες ασθένειες, όπως η ελονοσία, αναπνευστικές λοιμώξεις και ασθένειες που μεταδίδονται από το νερό.
«Ένα ανησυχητικό ποσοστό 60% των παιδιών ηλικίας κάτω των πέντε ετών που περιθάλψαμε στην κινητή κλινική μας την περασμένη εβδομάδα, εξετάστηκε και βρέθηκε θετικό για ελονοσία. Μερικά από αυτά ήταν ήδη σε σοβαρή κατάσταση. Είδαμε επίσης ανθρώπους που πάσχουν από ασθένειες για τις οποίες δεν λαμβάνουν θεραπεία, συμπεριλαμβανομένου ενός μεγάλου αριθμού γυναικών με ύποπτες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, γεγονός που αντανακλά την έλλειψη πόσιμου νερού», δήλωσε ο συντονιστής επείγουσας παρέμβασης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα Roberto Wright. «Οι διεθνείς δωρητές έχουν εξασφαλίσει χρηματοδότηση για άλλους οργανισμούς υγείας που εργάζονται στο Jonglei μόνο για μέχρι τον επόμενο μήνα, οπότε η κατάσταση στην περιοχή ενδέχεται να επιδεινωθεί γρήγορα ακόμα περισσότερο.»
Η μείωση της χρηματοδότησης στο Jonglei αντανακλά μια γενική τάση που αφορά σε ολόκληρο το Νότιο Σουδάν, η οποία έχει αφήσει πολλούς ανθρώπους χωρίς πρόσβαση σε βασική υγειονομική περίθαλψη. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα καλούν τους διεθνείς δωρητές να διασφαλίσουν ότι η χρηματοδότηση θα συνεχιστεί για άλλες οργανώσεις υγείας που εργάζονται στην πολιτεία Jonglei, ώστε να μπορούν να παρέχουν υγειονομική περίθαλψη και επείγουσα ανθρωπιστική βοήθεια, συμπεριλαμβανομένων τροφίμων, νερού και αποχωρητηρίων, σε ανθρώπους που ζουν σε δυσπρόσιτες περιοχές όπως το Riang. Περιτριγυρισμένες από βάλτους, αυτές οι αγροτικές κοινότητες αντιμετωπίζουν μήνες πλημμυρών κατά τη διάρκεια της περιόδου των βροχών και εκτεταμένη βία που επιδεινώνεται από την έλλειψη πόρων, όπως τα τρόφιμα και τα ζώα, κατά τη διάρκεια της ξηρασίας.
Οι άνθρωποι που ζουν σε αυτά τα χωριά αναγκάζονται να περπατήσουν περισσότερο από μία ώρα για να φτάσουν στην πλησιέστερη δωρεάν δομή υγειονομικής περίθαλψης, διασχίζοντας βάλτους ενώ μεταφέρουν ασθενείς σε καλάθια ή πάνω σε μουσαμάδες. Κατά τη διάρκεια της εποχής των βροχών, τα επίπεδα των υδάτων είναι τόσο υψηλά που μόνο εκείνοι που μπορούν να κολυμπήσουν μπορούν να διασχίσουν τους βάλτους για να δουν έναν γιατρό. Εν τω μεταξύ, όσοι χρειάζονται εξειδικευμένη θεραπεία πρέπει να μεταφερθούν στις δομές των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Lankien, ένα ταξίδι όπου χρειάζεται να περπατάς αρκετά μερόνυχτα.
Κρατώντας ένα μακρύ ραβδί για να υποστηρίξει τα βήματά της, 47χρονη Nyadeng Wal περπάτησε μαζί με την έφηβη εγγονή της για να φτάσει στην κινητή κλινική της ομάδας επείγουσας παρέμβασης. Το κορίτσι μετέφερε τον αναίσθητο δίχρονο αδελφό της σε ένα καλάθι στο κεφάλι της. “Περάσαμε το βάλτο κατά τη διάρκεια της νύχτας για να τον πάμε σε μια κλινική στο Pathai. Του έδωσαν φάρμακα, αλλά δεν βελτιώθηκε», δήλωσε η Nyadeng. Η ιατρική ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα τον διέγνωσε με σοβαρή ελονοσία. Μετά από σύσταση, η οικογένεια περπάτησε μέχρι τις δομές των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Pieri, όπου ο μικρός εισήχθη για θεραπεία.
Η Elizabeth Nyechot Koeng πήγε επίσης την επτάχρονη κόρη της, Nyepay Riek Puor, στην κινητή κλινική των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Riang. Το κορίτσι είχε μια μεγάλη ανοιχτή πληγή στο πλάι του κεφαλιού της από τον περασμένο Σεπτέμβριο. «Το σπίτι μας στο χωριό Pieth κατακλύστηκε από περίπου μισό μέτρο νερού . Έβρεχε τόσο έντονα εκείνο το βράδυ που ο τοίχος κατέρρευσε και η μικρή τραυματίστηκε στο κεφάλι», δήλωσε η Elizabeth. «Όλη η οικογένεια έπρεπε να φύγει. Ο σύζυγός μου έφυγε με τα παιδιά μας και τη μητέρα του για να αναζητήσει ένα ασφαλέστερο μέρος. Η Nyepay αιμορραγούσε, οπότε διέσχισα τον βάλτο με ένα μέλος της οικογένειάς μας για να την πάω στο Pulchol. Περάσαμε τρεις ημέρες σε μια κλινική και στη συνέχεια επιστρέψαμε στο Riang για να αναζητήσουμε την οικογένειά μας.» Πήγαν πολλές φορές σε μια ιδιωτική κλινική στο Pathai, για να την παρακολουθήσουν, αλλά η οικογένεια δεν είχε αρκετά χρήματα για να τελειώσει τη θεραπεία της.
«Η συγκλονιστική εμπειρία της Nyepay και της οικογένειάς της αντιπροσωπεύει την κατάσταση σε πολλά μέρη του Νότιου Σουδάν. Η μία κατάσταση έκτακτης ανάγκης διαδέχεται την άλλη. Οι παρατεταμένες πλημμύρες, η συνεχιζόμενη βία στην περιοχή και η έλλειψη δωρεάν δομών υγειονομικής περίθαλψης έχουν μειώσει σημαντικά την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, που έχει ως αποτέλεσμα πολλά τραύματα να μην αντιμετωπίζονται κατάλληλα. Εκείνοι που καταφέρνουν να λάβουν κάποια θεραπεία έχουν στη συνέχεια συνήθως ελλιπή παρακολούθηση», δήλωσε ο Wright.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα διεθνώς συμπληρώνουν φέτος 50 χρόνια παρουσίας στις μεγαλύετερες κρίσεις του πλανήτη. Στο Νότιο Σουδάν εργάζονται από το 1983. Αυτή τη στιγμή, αναπτύσσουν προγράμματα σε Bentiu, Aweil, Old Fangak, Lankien, Leer, Maban, Mundri, Malakal, Pieri, Yei, Ulang και παρέχουν πρόσθετη υποστήριξη έκτακτης ανάγκης για COVID-19 στην Juba. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα είναι επίσης παρόντες στο Agok, στην περιοχή Abyei. Παρέχουν ιατρική βοήθεια σε άτομα που πλήττονται από συγκρούσεις, επιδημίες, καταστροφές ή τον αποκλεισμό από την υγειονομική περίθαλψη. Οι δράσεις των Γιατρών Χωρίς Σύνορα καθοδηγούνται από την ιατρική ηθική και τις αρχές της αμεροληψίας, της ανεξαρτησίας και της ουδετερότητας.