To 1995, o Νέλσον Μαντέλα σε ομιλία του στην Πρετόρια της Νότιας Αφρικής, έλεγε ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη αποκάλυψη για την «ψυχή» μιας κοινωνίας από τον τρόπο που συμπεριφέρεται στα παιδιά της.
Είκοσι δύο χρόνια μετά από εκείνη την ομιλία, 168 εκατομμύρια παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο συνεχίζουν να εργάζονται, με τα 85 εκατομμύρια εξ αυτών σε συνθήκες επικίνδυνες για τη σωματική, ψυχική, νοητική και εκπαιδευτική τους ανάπτυξη. Αν ήταν έθνος θα ήταν το 8ο μεγαλύτερο σε πληθυσμό.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εργασίας, ο αριθμός των παιδιών που εργάζονταν το 2000 έφτανε τα 246 εκατ. Σήμερα η μείωση φτάνει το ένα τρίτο αλλά ο δρόμος μέχρι την απάλειψη του φαινομένου είναι μακρύς και σίγουρα όχι στην ατζέντα των προτεραιοτήτων των ανά τον κόσμο κυβερνήσεων.
Οι μικροί εργάτες του κόσμου
Σε ολόκληρο τον κόσμο υπάρχουν παιδιά που αναγκάζονται να δουλεύουν αντί να πηγαίνουν σχολείο. Στο Πακιστάν ψήνουν τούβλα και υφαίνουν χαλιά από το πρωί μέχρι το βράδυ, στην Ινδία, όπου τα παιδιά κληρονομούν τα χρέη των γονιών και των παππούδων τους, δουλεύουν σε χωράφια, εργοστάσια και ως οικιακοί βοηθοί. Στο Μπαγκλαντές φτιάχνουν ρούχα και στην Κολομβία και το Κονγκό γίνονται στρατιώτες σε παραστρατιωτικές ένοπλες ομάδες. Οι χώρες της υποσαχάριας Αφρικής έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό παιδιών εργατών. Εκεί, σχεδόν ένα στα τέσσερα παιδιά ηλικίας 5 έως 14 ετών, εργάζεται σκληρά κάτω από απάνθρωπες συνθήκες.
Παιδί που δουλεύει στην καλλιέργεια της γης σε επαρχία της Κένυας, Photo credits: Michela Chimenti /ActionAid
H φτώχεια, η ανάγκη για επιπλέον εργατικά χέρια στην οικογενειακή επιχείρηση, η έλλειψη επαρκούς τροφής, οι πόλεμοι, οι ακραίες περιβαλλοντολογικές αλλαγές είναι οι κύριες αιτίες που οδηγούν τα παιδιά εκτός σχολείων και τα αναγκάζουν να δουλεύουν για λίγα ή καθόλου χρήματα.
Δίνοντας ξανά ελπίδα
Η ActionAid αγωνίζεται κατά των αιτιών που προκαλούν τη φτώχεια και την αδικία με έργα, εκστρατείες και προγράμματα ενδυνάμωσης που σκοπό έχουν να σπάσουν αυτό τον φαύλο κύκλο και να ξαναδώσουν ελπίδα στους ανθρώπους.
Ο 8χρονος Obonyo από την Ουγκάντα, ήθελε να γίνει γιατρός. Οι γονείς του όμως δεν θεωρούσαν σημαντική την εκπαίδευσή του. Σταδιακά σταμάτησε να πηγαίνει στο σχολείο και βοηθούσε στις δουλειές του σπιτιού ενώ μάθαινε να κυνηγάει άγρια ζώα. Η ActionAid επισκέφθηκε την κοινότητα του μικρού, στο Αmudat, της Ανατολικής Ουγκάντα και ευαισθητοποίησε τους γονείς του, μιλώντας τους για την σπουδαιότητα της εκπαίδευσης. Σήμερα ο Obonyo έχει επιστρέψει στο σχολείο και συνεχίζει την εκπαίδευσή του για να μπορέσει μία μέρα να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Να γίνει γιατρός!
O Obonyo από την Ουγκάντα, Photo credits: ActionAid
Στο Μπαγκλαντές η ActionAid δημιούργησε τα Happy Homes, τα «χαρούμενα σπίτια», δηλαδή στα οποία, βρίσκουν καταφύγιο νεαρά άστεγα κορίτσια που ζουν στους δρόμους της Ντάκα, την πρωτεύουσα του Μπαγκλαντές. Δημιουργήθηκαν το 2006 με σκοπό την προστασία νεαρών άστεγων κοριτσιών, ηλικίας 7 – 18 ετών, από την απειλή της βίας, της σεξουαλικής κακοποίησης και του εμπορίου. Εκεί τους παρέχεται στέγαση, εκπαίδευση και ιατροφαρμακευτική φροντίδα, ενώ πραγματοποιούνται προγράμματα ανάπτυξης δεξιοτήτων για τη μελλοντική επαγγελματική αποκατάσταση των κοριτσιών!
Ένα από τα Happy Homes στη Ντάκα του Μπαγκλαντές
Mπορείς να μάθεις περισσότερα για το έργο της ActionAid εδώ και να στηρίξεις τις δράσεις της εδώ
Κεντρική φωτογραφία: Παιδί από την επαρχία Pursat στην Καμπότζη, Photo credits: Alberto Marotta /ActionAid
Πηγές:
Παγκόσμιος Οργανισμός Εργασίας
Unicef