20 εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν από την πείνα σε Νότιο Σουδάν, Σομαλία, Κένυα και Αιθιοπία. Ο αριθμός είναι τεράστιος, δύο φορές ο πληθυσμός της Ελλάδας. Όταν οι αριθμοί είναι τόσο μεγάλοι, οι άνθρωποι εξαφανίζονται και γίνονται στατιστικές. Όμως, δεν είναι. Ζουν μια δύσκολη ζωή, αγαπούν πολύ τα παιδιά τους και κάνουν ό,τι μπορούν για να εξασφαλίσουν ένα μέλλον για εκείνα.
Φωτογραφία: ActionAid
Η Nimo ζει στη Σομαλία, είναι 35 χρονών και έχει τρία παιδιά. Άφησε τον δίχρονο γιο της σε μακρινούς συγγενείς και πήρε τον τετράχρονο γιο της από το χέρι και το εξάμηνο μωρό της στην αγκαλιά και έφυγε από το χωριό της ψάχνοντας για νερό. «Το βράδυ δεν μπορώ να κοιμηθώ» λέει. «Αναρωτιέμαι αν το παιδί μου είναι ακόμη ζωντανό.»
Μετά από 8 μέρες το μόνο που βρήκε είναι κουφάρια ζώων. «Τα ζώα μας είναι πολύ αδύνατα για να κατεβάσουν γάλα ή για να τα πουλήσουμε στην αγορά» προσθέτει. Όμως, ο κίνδυνος είναι πια ορατός και για τα παιδιά που έχει μαζί της. «Θηλάζω το μωρό μου, αλλά δεν έχω αρκετό γάλα γιατί δεν τρώω αρκετά».
Η ξηρασία στη χώρα της την Σομαλία σκότωσε το 2011 περισσότερους από 250.000 ανθρώπους. Η συνεχιζόμενη ξηρασία έχει καταστρέψει ξανά τις σοδιές. Η γη έχει ξεραθεί τελείως και τα ζώα πεθαίνουν από την ασιτία και τη δίψα. Θα είναι οι άνθρωποι οι επόμενοι;
Φωτογραφία: ActionAid
Η Chepochemuma Raphael, από το χωριό Simatwa στο Kongelai στο Δυτικό Ποκότ της Κένυας αυτό φοβάται. Η έλλειψη τροφής είναι τόση που αναγκάζεται να ψάξει άγρια φρούτα και λαχανικά για να ταΐσει τα 8 παιδιά της. «Αν δεν έρθει βοήθεια σύντομα, μπορεί να πεθάνουμε από την πείνα» λέει. Η ίδια δεν το βάζει κάτω. Κάνει ό,τι μπορεί για να εξασφαλίσει λίγα χρήματα ώστε τα τρία μεγαλύτερα παιδιά της να συνεχίσουν να πηγαίνουν σχολείο, όπου τους δίνεται ένα δωρεάν γεύμα. Μαζεύει καυσόξυλα και τα πουλάει.
Η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη γιατί οι θεομηνίες έρχονται η μια μετά την άλλη. Πρώτα ήρθαν ξαφνικές καταιγίδες τόσο δυνατές που το νερό παρέσυρε τις καλλιέργειές της. Από τότε δεν ξαναέβρεξε και ο καυτός ήλιος αποτελείωσε την καταστροφή.
Φωτογραφία: ActionAid
Η κατάσταση είναι το ίδιο δύσκολη και στην Αιθιοπία. H Guyatu Dullacha είναι 45 χρονών και μένει στο χωριό Dama στην Oromiya. Είναι χωρισμένη και έχει 5 παιδιά, τα τρία από τα οποία είναι πια μεγάλα.
Παρόλο που η ζωή της είναι δύσκολη γιατί είναι μόνη της και το στίγμα στη χώρα της είναι μεγάλο, η Guyatu, με τη βοήθεια της ActionAid, κατάφερε πολλά. Έχει το δικό της εισόδημα και τα βγάζει πέρα. Μεταφέρει νερό σε μια βιοτεχνία και πουλάει κτηνοτροφικά προϊόντα από τα ζώα της. Επίσης, καλλιεργεί καλαμπόκι και φασόλια.
Όμως, φέτος οι βροχές έφτασαν αργά και ήταν ελάχιστες. Τα ποτάμια και οι λίμνες ξεράθηκαν και τα ζώα δεν έχουν να βοσκήσουν. Έχει ήδη χάσει 5 ζώα από την ξηρασία και τα υπόλοιπα βρίσκονται σε άθλια κατάσταση. Προσπαθεί να μεταφέρει νερό από πολύ μακριά και ξερά φύλλα για τα ζώα της. «Προσπαθώ πολύ να σώσω τα ζώα μου, αλλά αυτό που ζούμε είναι πέρα από τις δυνάμεις μου. Μπορεί να τα χάσω όλα, τι να πω…» λέει απεγνωσμένη.
Η κατάσταση και στις τρεις χώρες είναι απελπιστική. Περίπου 600.000 παιδιά από 6 μηνών ως 5 χρονών στη Σομαλία, την Κένυα και την Αιθιοπία θα χρειαστούν θεραπεία για οξύ υποσιτισμό το 2017 και ο αριθμός τους αναμένεται να αυξηθεί.
Παιδιά που τα φροντίζουν άλλα παιδιά, επειδή οι γονείς τους αναγκάστηκαν να τα αφήσουν και να φύγουν με τα ζώα τους ψάχνοντας για νερό.
Φωτογραφία: Ashley Hamer /ActionAid
Όπως συνέβη στην 14χρονη Canab (αλλαγμένο όνομα) που μένει με συγγενείς της σε έναν καταυλισμό για εσωτερικά εκτοπισμένους 40 χιλιόμετρα από τα σύνορα της Σομαλίας με την Αιθιοπία, στην περιοχή Σομάλιλαντ. Εκείνη φροντίζει τα αδέρφια της.
«Με λένε Canab. Είμαι 14 και τώρα κάνω και την μητέρα και τον πατέρα στα τρία μου αδέρφια. Είναι πιο μικρά από μένα, 10, 8 και 2. Οι γονείς μας έφυγαν πριν από πέντε μήνες με τα ζώα μας για να βρουν νερό και τροφή ώστε να μείνουν ζωντανά. Μου λείπει πολύ η μητέρα μου. Την σκέφτομαι κάθε μέρα. Μου είπαν ότι θα γυρίσουν όταν βρέξει. Νιώθω πολύ κουρασμένη. Έχω συνέχεια πονοκέφαλο. Μαγειρεύω εγώ για την οικογένειά μου. Κάνω ρύζι και μερικές φορές καλαμπόκι. Αυτά μαγειρεύω μόνο γιατί δεν έχουμε τρόφιμα. Έχουμε μόνο όταν μας δίνουν για συσσίτιο. Κάνω το ρύζι νερουλό για να το μοιράσω στα παιδιά. Δεν είναι εύκολο να είσαι η μαμά των παιδιών, αλλά κάνω ό,τι μπορώ. Έχω μερικούς φίλους εδώ και την ημέρα προσπαθώ να βρω χρόνο για να παίξω. Νιώθω μοναξιά, όμως, και φόβο κυρίως τη νύχτα.»
Η ActionAid έχει ήδη ξεκινήσει δράση στη Σομαλία, την Κένυα και την Αιθιοπία με διανομή ειδών πρώτης ανάγκης και με προγράμματα προστασίας.
Φωτογραφία: ActionAid
Για παράδειγμα, στη Σομάλιλαντ μοίρασε νερό, ρύζι, αλεύρι, ζάχαρη, λάδι και χουρμάδες σε γυναίκες που είχαν περισσότερο ανάγκη.
Στηρίξτε κι εσείς την επείγουσα έκκληση της ActionAid. Κάθε ποσό μπορεί να σώσει ζωές. www.actionaid.gr/stirixe-ti-drasi-mas!/?e=2
Κεντρική φωτογραφία: Ashley Hamer /ActionAid